زهره علیمردانی - دانشجوی کارشناسی ارشد رشته مدیریت آموزشی دانشگاه تهران

اهداف: یکی از مباحث مهم در حوزه روانشناسی تربیتی توجه به اصل مسئولیت پذیری برای رشد و تکامل در انسان است؛ از این رو پژوهش حاضر با هدف بررسی عوامل مؤثر بر مسئولیت پذیری اجتماعی دانشجویان انجام شده است. ماهیت و روش: روش پژوهش حاضر اسنادی و به صورت توصیفی _تحلیلی است. داده‌ها در این پژوهش به صورت کتابخانه‌ای با مطالعه منابع مکتوب چاپی و الکترونیکی موجود در این زمینه شامل کتب، مقالات و سایت‌های مرتبط، تلاش شده است میزان اثرگذاری عوامل مؤثر را بر مسئولیت پذیری اجتماعی دانشجویان مشخص نماید. یافته ها: یافته های حاصل از این پژوهش حاکی از اثرگذاری عوامل اجتماعی بر مسئولیت پذیری اجتماعی دانشجویان است که متأثر از رضایت ، تعهد اجتماعی و سرمایه اجتماعی است. لذا با توجه به این یافته ها مسئولیت پذیری نسل جوان به دلیل اهمیت آنها در تعیین نیروی فعال و آینده سازان جامعه ضرورت بیشتری مییابد که پیشنهاد می شود صاحبنظران و مسئولان به این امر توجه بیشتری مبذول دارند. نتیجه گیری: نظام آموزش عالی در کنار انتقال دانش و آماده سازی دانشجویان برای حرفه های متفاوت باید آموزش و پرورش همه جانبه افراد را نیز مد نظر قرار دهد و آنها را به صورت شهروندانی مسئول، متعهد و روشن بین با فرهنگ متعالی که قادر به پذیرش نقش های مفید خود در زندگی مدنی باشند، تربیت کند.

مسئولیت پذیری اجتماعی، دانشجویان، نظام آموزش عالی