بهاره سادات خاتون آبادی - دانشجوی کارشناسی ارشد گروه زیست شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه اصفهان
علی اکبر احسان پور - استاد گروه زیست شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه اصفهان
امیر حسین فرقانی - استادیار گروه زیست شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه پیام نور

ژن P5CS (پرولین-5- کربوکسیلات-سنتتاز) کد کننده آنزیم کلیدی در مسیر سنتز پرولین است و به عنوان یک اسمولیت باعث افزایش مقاومت گیاه به شوری می شود. ابتدا گیاهان تراریخت حاوی ژن P5CS و غیرتراریخت انتخاب گردیدند. حضور ژن P5CS در گیاهان تراریخت شده از تکنیک PCR با پرایمر اختصاصی ژن NPTII:P5CS استفاده شد. به منظور بررسی صفات فیزیولوژیکی گیاهان تراریخت و غیرتراریخت به محیط کشت MS خاوی غلظت های 0، 100، 150 و 200 میلی مولار نمک (NaCl) منتقل گردیدند. پس از چهار هفته نتایج نشان داد که مقادیر وزن تر، وزن خشک و کلروفیل در گیاهان تراریخت در مقایسه با گیاهان غیرتراریخت در پاسخ به شوری کمتر کاهش یافت. همچنین گیاهان تراریخت سدیم کمتری را نسبت به گیاهان غیرتراریخت در برگ تجمع دادند. سطح ترکیبات فنلی، آنتوسیانین و فلاونوئید در گیاهان تراریخت کمتر از گیاهان غیرتراریخت مشاهده شد. بعلاوه در گیاهان تراریخت در تمام غلظت های نمک نسبت به غیرتراریخت افزایش معنی داری در میزان پرولین مشاهده شد. میزان اسکوربات در گیاهان تراریخت و غیر تراریخت تغییر معنی داری نشان ندارد ولی پراکسید هیدروژن در اثر تنش شوری در گیاهان غیر تراریخت نسبت به غیر تراریخت کاهش معنی داری نشان داد. بنابراین به نظر می رسد گیاهان تراریخت با افزایش پرولین و تغییر برخی از انتی اکسیدان های غیر انزیمی در گیاهان تراریخت مقاومت به شوری تنش شوری بیشتری نشان داد.

آسکوربات, تحمل به شوری, پرولین, فلاونوئید, فنل