اثر اسیدهیومیک استخراجی از منابع مختلف بر صفات آفتابگردان رشد یافته در یک خاک آهکی

هدف از انجام این آزمایش بررسی تاثیر نحوه مصرف اسیدهیومیک های استخراجی از منابع متفاوت بر روی گیاه آفتابگردان در یک خاک آهکی می باشد. این آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی و در سه تکرار بر روی گیاه آفتابگردان انجام شد. تیمارها شامل دو روش مصرف خاکی و محلول پاشی (هر دو روش در یک سطح و در غلظت 0.6 میلی گرم بر کیلوگرم (میلی گرم بر لیتر) منابع بکار رفته اند) و 5 منبع اسیدهیومیک (اسیدهیومیک استخراج شده از بیوچار 400 درجه (چوب درخت چنار)، بیوچار 200 درجه (چوب درخت چنار)، لجن (فاضلاب کارخانجات چوب و کاغذ)، کود دامی (گاوی) و شاهد) می باشد. اثرات متقابل محلول پاشی بیوچار 200درجه نشان می دهد که صفات تعداد برگ، پتاسیم، کلروفیل a و کل و وزن خشک نسبت به شاهد به ترتیب 61، 45، 62 و 64 درصد و1.4 برابر افزایش یافته اند و همچنین محلول پاشی بیوچار 400درجه نیز میزان کلروفیلb و کارتنویید را نسبت به شاهد به ترتیب 1.5 برابر و 50% افزایش داد. نتایج اثرات متقابل مصرف خاکی بیوچار 200درجه بر وزن تر نسبت به شاهد 75% افزایش و تیمار لجن بر طول ساقه و فسفر نسبت به شاهد به ترتیب 58% و 1.75 برابر افزایش نشان دادند و اثرات متقابل مصرف خاکی کود دامی نیز نسبت به شاهد وزن خاکستر گیاه را 3.22 برابر افزایش داد. به طورکلی، با توجه به نتایج، محلول پاشی اسیدهیومیک استخراجی از بیوچار 200درجه، بهترین تاثیر را در افزایش عملکرد و اجزاء آن داشت.

Keywords:

دانه های روغنی , کلروفیل , لجن , محلول پاشی , مواد هیومیکی