اثر تلقیح بذری قارچ Piriformospora indica و محلول پاشی پاکلوبوترازول بر مقاومت به تنش سرمازدگی در گیاه لوبیا سبز (Phaseoluse vulgaris L.)
Publish place: Environmental Stresses in Crop Sciences، Vol: 10، Issue: 3
Publish Year: 1396
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 400
This Paper With 16 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
این Paper در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_ESCS-10-3_009
تاریخ نمایه سازی: 9 تیر 1399
Abstract:
کاهش عملکرد ناشی از تنش سرمازدگی در گیاهان گرمسیری و نیمه گرمسیری اهمیت بررسی این تنش و تیمارهایی که میتوانند اثرات آن را کاهش دهند را نمایان میسازد. به منظور بررسی اثر قارچ اندوفیت Piriformospora indicaو پاکلوبوترازول در القای تحمل به تنش سرمازدگی در گیاه لوبیا سبز (Phaseolus vulgaris L.)، آزمایشی گلخانه ای به صورت فاکتوریل بر پایه ی طرح کاملا تصادفی در سه تکرار در گلخانه تحقیقاتی پژوهشکده ژنتیک و زیست فناوری کشاورزی طبرستان واقع در دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری اجرا شد. فاکتورهای آزمایشی شامل تنش سرمازدگی در سه سطح (شاهد، سه و شش روز تنش سرمازدگی با دمای پنج درجه سانتیگراد)، تلقیح قارچی در دو سطح (بدون تلقیح و تلقیح قارچ P. indica) و محلول پاشی پاکلوبوترازول در سه سطح (صفر، 40 و 80 میلیگرم در لیتر) بود. تلقیح قارچ در مرحله کاشت، محلول پاشی پاکلوبوترازول پنج و شش هفته و تنش سرمازدگی هشت هفته پس از کاشت اعمال گردید. نتایج نشان داد که تنش سرمازدگی به ویژه به مدت شش روزسبب کاهش وزن خشک اندامهای هوایی و میزان کلروفیل a، b و کاروتنوئید (به ترتیب حدود 19، 18 و 8 درصد) نسبت به تیمار شاهد گردید. در تمام سطوح تنش، تلقیح قارچ P. indicaوزن خشک بوته را افزایش داد به طوری که در تنش شدید، بیشترین تاثیر (افزایش 65 درصدی) را داشت. محلول پاشی پاکلوبوترازول با غلظت 40 میلیگرم در لیتر، کلروفیل a، کاروتنوئید و محتوای کلروفیل برگ را به ترتیب 5، 9 و 7 درصد افزایش داد. همچنین محلول پاشی پاکلوبوترازول و تلقیح قارچ سبب کاهش نشت الکترولیت شد. درمجموع قارچ P. indica و پاکلوبوترازول در تعدیل اثرات تنش سرما و بهبود رشد گیاه لوبیا سبز اثر موثری داشتند.
Keywords:
Authors
معصومه علی زاده فروتن
دانشجوی دکتری، گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشگاه بیرجند.
همت اله پیردشتی
دانشیار گروه زراعت، پژوهشکده ژنتیک و زیست فناوری کشاورزی طبرستان، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری
یاسر یعقوبیان
دکتری زراعت، پژوهشکده ژنتیک و زیست فناوری کشاورزی طبرستان، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری.
ولی اله بابائی زاد
دانشیار گروه گیاه پزشکی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری.
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :