رضا مهدوی - دانشجوی دکترای اقلیم شهری دانشگاه خوارزمی تهران
مریم سلیمی - گروه حسابداری دانشگاه آزاد اسلامی واحد خلخال
مجید رحیمی - کارشناس ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران
سیدعلیرضا حسینی تالاری - کارشناس ارشد مدیریت آموزشی، دانشگاه آزاد اسلامی

امروزه ضرورت توجه به فضای سبز شهری در عرصه های عمومی مهم ترین بخش شهرها و محیط های شهری بشمار می آیند چرا که در چنین عرصه هایی بیشترین تماس و تعامل بین انسان ها رخ می دهد. این عرصه ها تمامی بافت شهری را که مردم بدان دسترسی فیزیکی و بصری دارند را شامل می شوند. پارک ها و فضاهای سبز شهری بخش از شهر به شمار می رود که به صورت طبیعی یا مصنوعی دارای پوشش گیاهی می باشد. این مناطق دارای کارکردهای مختلفی از جمله حفظ تنوع زیستی، بهبود و تلطیف هوا، تفریح و تفرج و اثر زیباشناختی می باشند. قرار گرفتن در فضای مدرن و افزایش جمعیت و رشد شهرنشینی، شهرها را به کانون تجمع های زیستی و فعالیت های مختلف و متنوع تبدیل کرده و آنها را با کمبود فضاهای سبز عمومی روبرو نموده است. این در حالی است که با گذر از فضای مدرنیته و قرار گرفتن در جهان پست مدرن و به وجود آمدن حس نوستالژیک در این فضا، نیاز شهروندان را برای گذران اوقات فراغت افزایش داده و بازگشت به فضاهای سبز در شهرهای مدرن را باعث شده است که این خود آثار اجتماعی، روانی و فرهنگی زیادی را بر شهرنشینان واقع در این فضاها بر جای می گذارد. نتایج پژوهش نشان می دهد شناسایی و حرکت به سمت منابع پایدار را می توان یکی از دغدغه های اصلی مدیران شهری دانست. که در این راستا برنامه ریزی در فضای سبز شهری مانند پارکها می تواند از جنبه های جذب گردشگر منجر به توسعه اقتصادی و مالی و کسب درآمد شود.

طرح ریزی، مدیریت پارک ها، فضاهای سبز شهری، توسعه اقتصادی و مالی