تعیین الگوی کشت بهینه براساس مفهوم آب مجازی با در نظرگرفتن سوددهی اقتصادی (مطالعه موردی: دشت عمرانی گناباد، استان خراسان رضوی)

افزایش روز به روز جمعیت مشکلات متعددی را برای انسان ها بوجود می آورد که یکی از اساسی ترین مشکلات، بحث به خطرافتادن امنیت غذایی مردم می باشد. در راستای مدیریت منابع آب بعنوان مهم ترین محدودکننده بخش کشاورزی که تامین کننده اصلی نیاز غذایی می باشد، اقدامات متعددی انجام شده است که یکی از آنها توجه به میزان آب مجازی و سوددهی اقتصادی محصولات کشاورزی می یاشد. بر این اساس هدف از تحقیق حاضر، تعیین الگوی کشت بر اساس مفهوم آب مجازی و سوددهی اقتصادی در دشت عمرانی شهرستان گناباد می باشد. مطالعه حاضر بر روی شش محصول عمده این دشت شامل گندم، جو، ارزن، یونجه، پنبه و پسته انجام شد و میزان درآمد مصرف هر متر مکعب آب مجازی محاسبه شد که بر این اساس و به ترتیب محصولات پسته، ارزن، یونجه، جو، پنبه و گندم دارای بیشترین سوددهی اقتصادی می باشند و پیشنهاد میشود که الگوی کشت منطقه به گونه ای باشد که عمده محصول سطح زیر کشت در درجه اول به پسته و بعد از آن به ارزن و یونجه اختصاص یابد و کشت گندم و جو به عنوان محصولات استراتژیک ادامه یابد و محصولی نظیر پنبه از شهرستانها و یا استان های مجاور تامین گردد.

Keywords:

آب مجازی , الگوی کشت بهینه , سوددهی اقتصادی , دشت عمرانی