بهینه نمودن الگوی کشت دشت ارومیه با استفاده از شاخص توجیه پذیری مدیریتی بر پایه ردپای آب

Publish Year: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 793

This Paper With 9 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

NCIID04_210

تاریخ نمایه سازی: 9 تیر 1399

Abstract:

منابع محدود آب شیرین تجدیدپذیر در نقاط مختلف دنیا، به دلیل افزایش شدید تقاضای آب برای مصارف مختلف مورد تهدید جدی قرارگرفته است. در کشور ایران هم اکنون 21 درصد کل آب تجدیدپذیر مورد استفاده قرار می گیرد، بنابرایناز دیدگاه بنیاد کمیسیون توسعه پایدار سازمان ملل، ایران در وضعیت بحران شدید آبی قرار دارد. در این مطالعه از شاخص ردپای آب، که بهع نوان یک شاخص جامع و جدید در بحث مدیریت پایدار منابع آب مطرح می باشد؛ جهت ارزیابی میزان مصرف آب 21 محصول زراعی و باغی مورد کشت در دشت ارومیه طی 25 سال اخیر 1990-2014 استفاده شد. همچنین از دو شاخص توجیه پذیری اقتصادی و مدیریتی به منظور بهینه نمودن الگوی کشت در دشتارومیه بهره گرفته شد. نتایج نشان داد که بیشترین ردپای آب کل را نخود و لوبیا در بین محصولات زراعی و در بین محصولات باغی نیز گردو، بادام و آلو به خود اختصاص می دهند. بیشترین مقدار آب سبز و آب آبی نیز مربوط به دومحصول بادام و گردو می باشند. با توجه به نتایج، بالاترین توجیه پذیری اقتصادی مابین تمام محصولات منتخب در دشت ارومیه مربوط به دو محصول گردو و بادام با مزیت نسبی 2 الی 3 برابری نسبت به سایر محصولات باغی و زراعی است. همچنین دو محصول زراعی کشت پاییزه جو و نخود و محصول باغی انگور دارای بالاترین شاخص توجیه پذیری مدیریتی در محدوده مطالعاتی می باشد. این سه محصول سازگاری بسیار بالایی با شرایط طبیعی آب و خاک منطقه داشته و میتواند جهت کاهش مصرف آب و بهینه کردن الگوی کشت دشت ارومیه مورد توجه قرار گیرد

Keywords:

شاخص توجیه پذیری اقتصادی , شاخص توجیه پذیری مدیریتی , ردپای آب , دشت ارومیه

Authors

نگار رسولی مجد

دانشجوی دکتری مهندسی منابع آب دانشگاه ارومیه

مجید منتصری

استاد گروه مهندسی آب دانشگاه ارومیه

بابک امیرعطایی

پژوهشگر پسادکتری گروه مهندسی آب دانشگاه ارومیه