نعمت اله شیری - دانشجوی کارشناسی ارشد آموزش کشاورزی، دانشکده اقتصاد و توسعه کشاورزی،
رویا کرمی - دانشجوی کارشناسی ارشد آموزش کشاورزی، دانشکده اقتصاد و توسعه کشاورزی،
روناک عربی - دانشجوی کارشناسی ارشد توسعه روستایی، دانشگاه رازی

کشاورزی ارگانیک به عنوان یکی از مه مترین نظام های تولیدی جایگزین نظا مهای کشاورزی رایج است. تعریف کشاورزی آلی که از آن به عنوان کشاورزی پایدار نام برده می شود از کشوری به کشور دیگر بر اساس اقلیم متفاوت است، اما وجه مشترک آن عبارت است از: نوعی از مدیریت تولید محصول می باشد که هدف آن ایجاد سیستم های تولیدی کشاورزی یکپارچه، نظا میافته و انسانی است که تضادی با منافع اقتصادی و اکولوژیکی ندارد و به دلیل استفاده از نهاده های داخل مزرعه به صورت طبیعی باعث تقویت و توسعه سلامت اکوسیستم های طبیعی و خاک می شود. در کشاورزی آلی به دلیل استفاده از کودهای آلی و بیولوژیک و کم ترین شخم، تناوب در کشت و همچنین تقویت و بهبود جانوران مفید خاک و تخمیر مواد آلی و افزایش مواد مغذی باعث بهبود بافت خاک م یشود و با استفاده از کمپوست ها ( کودهای زیستی )، کودهای آلی و حیوانی باعث حاصل خیزی و باروری بیشتر خاک می شود. به همین دلیل فرسایش خاک به میزان قابل توجهی کاهش و تنوع زیستی به دلیل احترام گذاشتن به ظرفیت های طبیعی خاک افزایش می یابد. در این مطالعه تحلیلی که با هدف تبیین و تحلیل نظام کشاورزی آلی ( ارگانیک ) و مفاهیم مرتبط به آن انجام شده است، به این نتیجه دست یافتیم که کشاورزی ارگانیک باعث تقویت حاصل خیزی و باروری خاک، تامین نیازهای غذایی سالم و غنی تر و برداشت بیشتر بدور از آلوده سازی محیط زیست می شود.

کشاورزی آلی، مواد آلی، کشاورزی پایدار، حاص لخیزی خاک