لیلا سیف جمالی - کارشناس ارشد علوم اقتصادی
زهرا سحری - کارشناس ارشدعلوم اقتصادی

مسکن به عنوان یک کالای ناهمگن، بادوام، غیرمنقول، دارای هزینه های بالای معاملاتی، دارای جنبه های سرمایه ای و مصرفی، سهم بالایی از بودجه خانوارها، هزینه های ملی و سرمایه گذاری ثابت ناخالص ملی را به خود اختصاص داده است. وضعیت مسکن نتیجه عملکرد سیاستهای دولت، توانایی مالی و نظام های تهیه مسکن است. دولتها، از طریق تسهیلات و وامهای رهنی، تغییر در نرخ مالیات بر ساخت وساز، مالیات بر نقل وانتقال واحدهای مسکونی، واگذاری زمین، کنترل اجاره و ... کوشش میکنند بر بازار و قیمت مسکن تاثیرگذار باشند. مسکن به عنوان یک واحد تسهیلات فیزیکی و یا به عنوان کالایی اقتصادی و پردوام که نقش اجتماعی و گروهی دارد، شامل مجموعه ای از خدمات است که بخش مهمی از اقتصاد را تشکیل میدهند و افزون بر اینها مشتمل بر رفع نیازهای مالی به عنوان نمایش مقام و وضعیت اقتصادی اجتماعی افراد نیز هست. عوامل اقتصادی، سبک معماری، زبان بومی منطقه، گرایش های سبک شناختی آبوهوا جغرافیا و آداب و سنن محلی در توسعه برنامه ریزی و طراحی مسکن در مکانهای مختلف و در نهایت قیمت آنها تاثیرگذار هستند.مقاله حاضر بررسی تاثیر شهرنشینی و نابرابری درآمدی بر قیمت املاک است جامعه آماری در این مقاله شامل کشور ایران می باشد که با توجه به در دسترس بودن داده ها، برای دوره زمانی 1365-1397 در نرم افزار ایویوز و مدل بیزین ور، به تجزیه و تحلیل داده ها، در کشور پرداخته شد.با توجه به نتایج تخمین مدل تمامی فرضیه های مقاله مورد تایید قرار گرفت.

شهرنشینی3، نابرابری درآمدی4، قیمت مسکن5، رشد قیمت مصرف کننده