فروغ شفیعی فلاورجانی

یکی از رویکرد های معماری در جهان امروز توسعه پایدار است که به عنوان عامل موثر جهت رسیدن به اهداف پایداری می باشد. در سال های اخیر مقالات زیادی در زمینه اصول این معماری توسط محققان در سراسر دنیا ارائه شده است. مفهوم پایداری امروزه اهمیت زیادی پیدا کرده است. معماری پایدار جنبشی است که به انسان و زیستگاه ان به طور همزمان توجه می کند. علم بیونیک در بسیاری از علوم موفق بوده. معماری بیونیک رویکردی است که برای ابتکار در طراحی های معماری از طبیعت الگو می گیرد و با پیروی کردن از ان مشکلات فنی و سازه ای را حل می کند. هدف معماران از ورود به دنیای بیونیک رسیدن به یک نوع معماری متعارف با اصول پایدار و هماهنگ با طبیعت می باشد و مهم ترین مسئله در معماری بیونیک این است که ساختمان بتواند زنده بودن خود را القا کند. سوال اصلی در این پژوهش این است که ارتباط میان معماری بیونیک و معماری پایدار و نقش آن در سازه های بلند مرتبه میتواند تاثیری بر روی محیط زیست داشته باشد ! روش تحقیق حاضر به صورت کتابخانه ای– اسنادی می باشد. هدف از این مقاله بررسی معماری بیونیک و معماری پایدار و رابطه این دو مفهوم در سازه های بلند مرتبه است.

معماری بیونیک، معماری پایدار، سازه های بلند مرتبه، طبیعت، فضای شهری.