غلامرضا عسکرزاده دره - استادیار مهندسی مالی دانشگاه ازاد اسلامی واحد یزد
غلامعباس نظری فتح آباد - دانشجوی دکتری تخصصی مهندسی مالی دانشگاه آزاد اسلامی واحد یزد
سید علیرضا زکی پور دزفولی - دانشجوی دکتری تخصصی مهندسی مالی دانشگاه آزاد اسلامی واحد یزد
روح الله ایروانی - ایروانی

جهانی سازی تجارت و تغییر ساختار شکل بازارهای مالی بین المللی ، ریسک هایی که بنگاه های در معرض آنها قرار می گیرند را بطور گسترده تغییر داده اند. امروزه از یکسو هزینه ها و درآمدهای بنگاه ها با ریسک های پیچیده ای که از تعاملات کسب و کار جهانی و تصمیم گیری های مالی و از سوی دیگر با عدم اطمینان از قیمت های کالا و نرخ های ارز و نرخ های بهره و ارزش های سهام مواجه هستند. این ریسک ها تصمیم گیری را در کسب و کار پیچیده می نماید و بنگاه های را مواجه با وقایعی می کند که می تواند ارزش بنگاه ها را تحت تاثیر قرار دهد. فهم درک صحیح از ریسک ها و مدیریت آنها می تواند تصمیم گیری را بهبود بخشیده و ارزش بنگاه ها را حفظ نماید. همزمان با ظهور ابزارهای مشتقه در دهه هشتاد، مدیریت ریسک با چالش جدیدی فرا روی خود مواجه گردید. چرا که روش های سنتی مدیریت ریسک دیگر پاسخگوی کنترل ریسک های ناشی از این نوع ابزارهای نوپا نبود. از این رو استفاده از مدل Value at Risk(VaR) یا ارزش در معرض خطر توسط بانک های آمریکایی شروع شد و عمومیت پیدا کرد. با استفاده از تکینیک VaR که می توانست ریسک موجود در پرتفوی را اندازه گیری کند، بانک ها توانستند مدلی کلی جهت سنجش زیان اقتصادی را توسعه دهند. تکنیک VaR در ابتدا در موسسات مالی برای اندازه گیری ریسک و زیان های احتمالی در معاملات پرتفوی مورد استفاده قرار گرفت درحالیکه VaR تکنیکی است که دارای کاربردی در مدیریت ابزارهایمالی حساس نسبت به بازار حساس از قبیل ابزارهای مشتقه مثل : اختیار معامله ، سوآپ و ... می باشد. اعتقاد بر این است که VaR کاربردی گسترده تر در حل مشکلات بنگاه ها دارد.

ریسک , ارزش در معرض خطر , پرتفوی , Va