مولفه های افزایش قدرت نرم و عمق راهبردی ایران در سوریه و عراق پس از ظهور داعش

قدرت و نفوذ جمهوری اسلامی ایران از زمان وقوع انقلاب اسلامی به­واسطه هم­تکمیلی عوامل داخلی و خارجی به میزان قابل ملاحظه­ای افزایش یافته است. تقویت انسجام و خودآگاهی هویتی، احیاگرایی و بیداری اسلامی، طرح و بسط گفتمان مقاومت و مقابله گرایی با نظام سلطه و الگودهی به جریان­های متعدد اسلامی را می­توان درزمره جلوه­های قدرت نرم جمهوری اسلامی ایران در سطح منطقه­ای دانست. سوریه و عراق را می­توان ازجمله عرصه­هایی دانست که جلوه­های قدرت نرم و عمق راهبردی نرم ایران در آنها از برجستگی خاصی برخوردار بوده است. قدرت و نفوذ ایران نه­تنها در دوران قبل از ظهور داعش در این دو کشور محسوس بوده، بلکه روند صعودی افزایش جایگاه نفوذ و قدرت ایران را می­توان به­خوبی در دوران پس از ظهور داعش نیز مورد ملاحظه قرار داد. دراین ارتباط، پرسش اصلی پژوهش حاضر این است که افزایش قدرت نرم و عمق راهبردی ایران در سوریه و عراق پس از ظهور داعش در پرتو چه مولفه­هایی قابل تبیین است یافته­های مقاله حاکی از آن است که افزایش قدرت نرم و عمق راهبردی نرم جمهوری اسلامی ایران در سوریه و عراق پس از ظهور داعش را می­توان در پرتو مولفه­هایی چون: تحکیم و بازتولید فرهنگ مقاومت، الهام­بخشی و افزایش نقش ایران در عرصه سیاست و حکومت عراق و سوریه، تقویت تبادلات فرهنگی و اقتصادی و ائتلاف­سازی با قدرت­های منطقه­ای و فرامنطقه­ای و تقویت جبهه مقابله با نظام سلطه مورد ملاحظه قرار داد. مقاله حاضر، توصیفی تحلیلی بوده و اطلاعات موردنیاز هم به روش کتابخانه­ای گردآوری می­شود.

Keywords:

ایران , قدرت نرم , داعش , عمق راهبردی , عراق , سوریه