حمید درج - دانش آموخته کارشناسی ارشد علوم سیاسی دانشگاه اصفهان
محمدعلی بصیری - دانشیار روابط بین الملل دانشگاه اصفهان

برنامه هسته­ای جمهوری اسلامی ایران یکی از موضوعات مهم در سیاست­ خارجی و امنیتی ترامپ در غرب آسیا (خاورمیانه) به شمار می­رود. اگرچه گمان می رفت رویکرد تعامل با غرب و توافقنامه هسته ای با گروه 1+5، موسوم به برجام، سیاست ایران­هراسی ازسوی واشنگتن را تضعیف نماید، ولی با ورود ترامپ به کاخ سفید، رویکرد تهاجمی او و افراد کابینه اش علیه برنامه هسته­ای ایران مجددا در دستورکار واشنگتن قرار گرفت. دراین راستا، پرسش اصلی مقاله این است که دولت ترامپ درقبال پرونده هسته­ای جمهوری ­اسلامی ایران چه رویکردی را درپیش گرفته است در پاسخ، این فرضیه مطرح است که ترامپ و دولتمردان امریکایی با بزرگ­نمایی و تهدیدجلوه دادن برنامه صلح­آمیز هسته­ای ایران برای امنیت منطقه و جهان، به بهانه اینکه ایران از آن برای ساخت بمب اتمی استفاده می­کند، با بهره مندی از ابزار تهدید و فشار درراستای توقف کامل فعالیت­های هسته­ای ایران گام برمی­دارند و در این راستا مقابله با توان فزاینده موشکی و نفوذ منطقه­ای ایران را در صدر اهداف و سیاست­های خاورمیانه­ای امریکا قرار داده­اند که این خود می تواند معادلات و نظم منطقه­ای را درراستای اهداف و منافع واشنگتن و متحدان منطقه­ای آن شکل بخشد و به تضعیف قدرت و نفوذ روزافزون ایران در منطقه منجر شود. یافته­های تحقیق نشان می­دهد سیاست دولت ترامپ در دستیابی به اهداف کوتاه­مدت خود مثل فروپاشی اقتصادی سیاسی ایران در ظرف یک­سال و یا رفتن تهران به پای میز مذاکره با شرایط امریکا در نتیجه تحریم و فشار حداکثر اقتصادی، با شکست روبه­رو شده است. برای تحلیل داده­ها از روش تحلیل کیفی استفاده شده است.

ایران, دولت ترامپ, برجام, نئورئالیسم تهاجمی, یکجانبه گرایی