محسن موسوی فر - استادیار دانشگاه علوم اسلامی رضوی
کاظم خسروی - دانشجوی دکتری حقوق جزا و جرم شناسی دانشگاه علوم اسلامی رضوی (نویسنده مسئول).

اتانازی که در زبان فارسی به بیمارکشی با ترحم، بیمارکشی طبی، تسریع در مرگ محتضر و قتل از روی ترحم ترجمه شده است، در معنای خاص خود به سلب عمدی حیات از یک بیمار صعب العلاج بنا به درخواست وی، توسط پزشک متخصص تعریف می شود. اتانازی را می توان بر مبنای نوع رفتار و هم چنین درخواست کننده آن تقیسم بندی نمود، بدین صورت که اگر برمبنای عمل انجام شده باشد، به فعال و انفعالی و اگر به درخواست کننده آن نظر بیفکنیم، به داوطلبانه و غیرداوطلبانه تقسیم می شود، در رابطه با اتانازی بحث های اخلاقی و اجتماعی فراوانی صورت گرفته است که بالطبع برخی آن را خلاف اخلاقیات و شان و جایگاه والای انسانی می دانند و در مقابل، برخی دیگر آن راحاصل احترام به انتخاب فردی وامری مشروع واخلاقی می دانند. درهرحال فارغ ازمباحث فقهی و کیفری مساله، مهم ترین دلایل مخالفین را از منظر اصول اخلاقی و اجتماعی می توان شیب لغزنده، کاهش کیفیت مراقبت های پزشکی وازبین رفتن اخلاق پزشکی، جلوگیری از پیشرفت پزشکی، تاثیرنقش خانواده و اطرافیان، اصل تقدس حیات، و مخالفت با مشیت الهی برشمرد، درمقابل طرفداران قانونی شدن اتانازی به دلایلی همچون احترام به انتخاب فردی و اراده شخصی و آزادی انسان، نظریه اصالت فایده، حق مرگ باعزت، نظریه رافت وترحم، اصل تاثیردوگانه، نظریه فشار وقانون طلایی استناد می کنند.

اتانازی, قتل ترحم آمیز, رضایت, بیمار, پزشک