سحر زارعی - دانشجوی دکترای روانشناسی ورزشی دانشگاه تهران
زهرا سلمان - دانشیار دانشگاه علامه طباطبائی
محمود محبی - دانشجوی دکتری روانشناسی بالینی ورزشی دانشگاه تهران

هدف پژوهش حاضر بررسی ارتباط کمال گرایی و خودشفقتی در تکواندوکاران نخبه بود. در این پژوهش یک طرح همبستگی مقطعی استفاده شد و جامعه آماری آن تمامی تکواندوکار نخبه حاضر در تیم ملی و مسابقات لیگ برتر بودند. 160 تکواندوکار (80 مرد و 80 زن) به صورت نمونه گیری هدفمند بررسی شدند و مقیاس های کمال گرایی و خودشفقتی را تکمیل نمودند. داده ها از طریق آزمون های آماری همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه به روش هم زمان و آنوا تحلیل شد. نتایج نشان داد به طور معناداری تلاش های کمال گرایانه (کمال­گرایی مثبت) با خودشفقتی همبستگی مستقیم دارد. درحالی که نگرانی­های کمال گرایانه (کمال گرایی منفی) با خودشفقتی همبستگی معکوس دارد و این ابعاد می توانند تغییرات خودشفقتی را تبیین ‎کنند. به علاوه، تحلیل داده ها نشان داد در مقایسه با گروه زنان، تکواندوکاران مرد کمال گرایی مثبت تری دارند و به میزان بیشتری از راهبردهای خودشفقتی استفاده می کنند. بر اساس یافته های پژوهش حاضر بهنظر می رسد، ویژگی کمال گرایی نقش موثری در خودشفقتی تکواندوکاراننخبه ایفا می کند و تقویت راهبردهای خودشفقت ورزی می تواند برای پی ریزی مداخلات جهت تعدیل اثرات منفی و تسهیل اثرات مثبت آن مورد توجه قرار گیرد.

تلاشهای کمالگرایانه, حس مشترک انسانی, کمالگرایی منفی, تکواندوکاران نخبه, ذهنآگاهی