محور مقاله: بیولوژی خاک و کودهای زیستی- اثرات برخی از باکتری های محرک رشد گیاه بر صفات رشدی و بهبود جذب N ، P و K گیاه ذرت

در راستای نیل به کشاورزی پایدار ضرورت استفاده از پتانسیل های کودهای زیستی بیش از پیش احساس می شود. در این پژوهشجدایه های باکتریایی متعلق به جنس های سودموناس (AZ-21 ، AZ-19 ، AZ-8)، استنوتروفوموناس (16SP7-2)، انتروباکتر (S16-3)، سیتروباکتر(44A-4)، ازتوباکتر (14SP-I) و ریزوبیوم (14A-4) برای تلقیح گیاه ذرت در خاکی با کمبود عناصر نیتروژن، فسفر و پتاسیم استفاده شد. با اینفرض که جدایه های مورد استفاده قادر به تامین حداقل 20 تا 50 درصد نیاز فسفر، نیتروژن و پتاسیم گیاه هستند، در تیمارهای باکتریایی 50درصد از این عناصر از منابع اوره، سوپرفسفات تریپل و سولفات پتاسیم تامین شد و آزمایش گلخانه ای با کشت گیاه در قالب طرح کاملا تصادفی باسه تکرار و با لحاظ کنترل منفی (بدون کود شیمیایی و بدون باکتری)، کنترل مثبت 50 درصد (شامل کاربرد کود نیتروژن، فسفر، پتاسیم بهمیزان نصف مقدار توصیه شده بر اساس آزمون خاک)، کنترل مثبت 100 درصد (شامل کاربرد کود نیتروژن، فسفر، پتاسیم بر اساس آزمون خاکبه مقدار توصیه شده)، و تلقیح شده با جدایه های باکتری با 50 درصد کودهای NPK انجام شد. در این آزمایش پارامترهایی نظیر قطر ساقه، ارتفاعبوته، شاخص کلروفیل، وزن خشک بخش هوایی و ریشه، همچنین غلظت و مقدار عناصر غذایی نیتروژن، فسفر، پتاسیم کل اندازه گیری شد. آنالیزشاخص های رشدی نشان داد بیشترین مقادیر اندازه گیری شده صفات فوق مربوط به تیمار NPK100 بوده است، اما از میان جدایه های باکتریاییدر بخش اندازه گیری شاخص های رشدی گیاه، جدایه AZ-19 با 85 درصد و همچنین 14SP-I با 72 درصد افزایش نسبت به شاهد بیشترین وزنخشک کل را به خود اختصاص دادند. در بخش اندازه گیری غلظت عناصر، بیشترین مقدار پتاسیم کل، فسفر کل و نیتروژن کل در جدایه AZ-19مشاهده شد که به ترتیب با 85 ، 105 و 92 درصد افزایش جذب نسبت به تیمار شاهد، بهترین تیمار باکتریایی بود.

Keywords:

نیتروژن , فسفر , پتاسیم , ذرت