محور مقاله: بیولوژی خاک و کودهای زیستی- تاثیر مقدار لیگنین و گونه های ترموفیل باکتری بر تنفس میکروبی طی فرآیند کمپوست شدن

فرآیند معمولی تولید کمپوست زمان زیادی برای تجزیه نیاز دارد. این زمان می تواند با تلقیح میکروارگانیسم هایی که توانایی تجزیه موادسخت را دارند سریع تر انجام گیرد. از جمله این روش ها استفاده از میکروب هایی است که توانایی تجزیه لیگنین و سلولز را دارند. این تحقیق بهمنظور بررسی تاثیر گونه های مختلف باکتریایی (سه جدایه P. koreensis 12C, P. validus 1VC و B. nealsonii 104C) در تجزیه موادلیگنینی در درصدهای مختلف لیگنین انجام پذیرفت. برای این منظور مقدار تنفس میکروبی به عنوان معیار اصلی فعالیت زیستی اندازه گیریگردید. نتایج نشان داد که بیشترین تنفس در هفته های اول مربوط به تیمارهای شاهد بدون باکتری بود ولی با گذشت زمان تیمارهای شاهدبیشترین کاهش تنفس را داشتند. در بین تیمارهای لیگنین بالا و پایین، در چهار هفته بیشترین تنفس در تیمارهای لیگنین پایین مشاهده شد.ولی بعد از چهار هفته اول و تقریبا تا پایان دوره کمپوست شدن، تیمارهای لیگنین بالا تنفس بیشتری نسبت به تیمارهای لیگنین پایین داشتند. دربین گونه های باکتریایی استفاده شده، در بستر لیگنین پایین گونه 104C و کنسرسیوم بیشترین و تیمار شاهد کمترین تنفس و در بین تیمارهایلیگنین بالا گونه های 1VC و کنسرسیوم باکتریایی بیشترین و شاهد کمترین تنفس را در اوج دوره تنفس داشتند. در هر دو بستر لیگنینیتیمارهای باکتریایی در دوره ترموفیلی تنفس بیشتری نسبت به تیمار شاهد داشتند که نشان دهنده کارایی تیمارهای ترموفیلی باکتریایی درزنده مانی میکروبی بود.

Keywords:

کمپوست , ترموفیل , تنفس , باکتری , لیگنین