مراد میرزایی - دانشجوی دکتری گروه علوم و مهندسی خاک، دانشکده مهندسی و فناوری کشاورزی، دانشگاه تهران
منوچهر گرجی - استاد گروه علوم و مهندسی خاک، دانشکده مهندسی و فناوری کشاورزی، دانشگاه تهران
حسین اسدی - دانشیار گروه علوم و مهندسی خاک، دانشکده مهندسی و فناوری کشاورزی، دانشگاه تهران
ابراهیم مقیسه - استادیار پژوهشکده کشاورزی هستهای، پژوهشگاه علوم و فنون هسته ای
سیدمرتضی ضمیر - استادیار گروه بیوتکنولوژی، دانشکده مهندسی شیمی، دانشگاه تربیت مدرس

تغییر اقلیم به طور عمده به وسیله افزایش غلظت دی اکسید کربن در اتمسفر ایجاد می شود. تحقیق حاضر با هدف بررسی اثر مقادیر مختلفبقایای گیاهی بر میزان انتشار گاز دی اکسید کربن ((CO(2) از خاک در مزرعه آموزشی و پژوهشی پردیس کشاورزی و منابع طبیعی کرج با کاربریزراعی اجرا گردید. آزمایش به صورت اسپلیت پلات در زمان بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی با 3 تکرار انجام شد. تیمارهای مورد آزمایش شاملنگهداری سه مقدار مختلف بقایای گیاهی گندم به ترتیب شامل 100 درصد وزنی (5 / 3 تن در هکتار)، 50 درصد وزنی (75 / 1 تن در هکتار) و بدون بقایا بود. نتایج نشان داد که اثر بقایا و زمان نمونه برداری گاز بر میزان انتشار گاز (CO(2 در سطح 1 درصد معنی دار بود. با افزایش میزان بقایا میزان انتشار (CO(2 افزایش یافت و بیشترین میزان انتشار (32 / 78 کیلوگرم در هکتار در روز) از تیمار 100 درصد وزنی بقایا حاصل شد. کمترین میزان انتشار گاز (CO(2 نیز مربوط به تیمار بدون بقایا (50 کیلوگرم در هکتار در روز) بود. میزان گاز دی اکسید کربن انتشار یافته در طی زمان نیز روند تقریبا نزولی را نشان داد. به طور کلی این پژوهش نشان میدهد که کاربرد تیمار 50 درصد وزنی بقایا (75 / 1 تن در هکتار) روش مدیریتی بهینه برای جلوگیری از انتشار بیشتر گاز دی اکسید کربن و همینطور بهبود خصوصیات خاک می باشد.

ترسیب کربن، تغییر اقلیم، کشاورزی، ماده آلی خاک