معصومه فریادی - دانشجوی دکتری گروه علوم و مهندسی خاک دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز
عادل ریحانی تبار - دانشیار گروه علوم و مهندسی خاک دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز
نصرت اله نجفی - دانشیار گروه علوم و مهندسی خاک دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز
شاهین اوستان - استاد گروه علوم و مهندسی خاک دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز

در این پژوهش، برای بررسی اثر بیوچار بر pH و EC یک خاک قلیایی (2 / 8 = pH) و یک خاک اسیدی (8 / 5 = pH)، دو آزمایش اسپلیت پلاتدر قالب طرح کاملا تصادفی به صورت جداگانه در هر خاک اجرا شد. چهار نوع بیوچار، از پیرولیز کاه و کلش برنج و ضایعات چوب درخت سیب، در کورهالکتریکی با حضور گاز آرگون در دو دمای 300 و 600 درجه سلسیوس تولید و در سه سطح (صفر، 1 و 4 درصد وزنی) به خاک ها افزوده و به مدت یک سال در رطوبت معادل ظرفیت مزرعه (FC) نگهداری و در 10 زمان مختلف، pH و EC در خاک های شاهد و حاوی بیوچار اندازه گیری گردید. نتایجنشان داد که در دو خاک قلیایی و اسیدی، بیشترین pH به ترتیب 27 / 8 و 52 / 6 ، مربوط به خاک دارای 4 درصد بیوچار کاه و کلش برنج تولید شده دردمای 600 درجه سلسیوس بود. این مقدار در خاک قلیایی با pH تیمار شاهد تفاوت معنادار نداشت اما در خاک اسیدی بیشتر از pH تیمار شاهد بود.کمترین pH در دو خاک قلیایی و اسیدی به ترتیب 67 / 7 و 41 / 5 ، در تیمار 4 درصد بیوچار چوب 300 درجه سلسیوس دیده شد که سبب کاهشمعنادار pH هر دو خاک شد. نتایج اندازه گیری EC نشان داد که در خاک قلیایی و اسیدی، بیشترین EC بهترتیب 41 / 1 و 12 / 1 دسی زیمنس بر متر،مربوط به خاک دارای 4 درصد بیوچار کاه و کلش برنج تولیدی در 600 درجه سلسیوس بود و بیوچارهای چوب سیب تاثیر معنادار بر EC خاک ها نداشتند.

بیوچار، خاک اسیدی، خاک قلیایی، pH, EC