ناهید کاوه زاده - کارشناس ارشد، بخش تحقیقات خاک و آب، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان اصفهان، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویجکشاورزی، اصفهان
نصرت اله منتجبی - استادیار بخش تحقیقات خاک و آب، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان اصفهان، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، اصفهان
بابک خیام باشی - استادیار بخش تحقیقات خاک و آب، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان اصفهان، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، اصفهان

طی دو سال زراعی، اثر چهار برنامه آبیاری بر عملکرد دانه، کاه، وزن هزار دانه، درصد پروتئین دانه و کارآیی مصرف آب گندم رقممهدوی در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در چهار تکرار بررسی شد. تیمارهای آبیاری شامل چهار دور آبیاری پس از T4=125, T3=100, T2=75, T1=50 میلی متر تبخیر تجمعی از تشتک کلاس A بود. قبل از هر نوبت آبیاری، رطوبت اعماق 15-0، 30-15،60-30 سانتیمتری خاک انداره گیری می شد. نتایج نشان داد اثر تیمار بر میانگین عملکرد دانه، کاه، درصد پروتئیندانه و کارایی مصرف آب براساس تولید دانه در سطح پنج در صد معنی دار بود. عملکرد دانه و کاه با تغییر دور آبیاری در تیمارهای T3, T1 و T4 نسبت به T2 کاهشیافت. در صد پروتئین دانه در تیمار T1 بیشترین مقدار بود. کمترین مقدار کارآیی مصرف آب 99 / 0 و مربوط به تیمار T1 و بیشرین مقدارمربوط به تیمار T4 و برابر 24 / 1 کیلوگرم دانه به ازای یک متر مکعب آب آبیاری بود. در تیمار T2 کارآیی مصرف آب بر اساس تولید دانهبرابر 22 / 1 و بر اساس تولید کاه برابر 11 / 2 کیلوگرم به ازای هر متر مکعب آب آبیاری بود.

برنامه آبیاری، پروتئین، کارآیی، مصرف آب، گندم