یحیی پرویزی - دانشیار بخش تحقیقات حفاظت خاک و آبخیزداری، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی کرمانشاه، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی،کرمانشاه، ایران
مسیب حشمتی - دانشیار بخش تحقیقات حفاظت خاک و آبخیزداری، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی کرمانشاه، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی،کرمانشاه، ایران
علی اکبر دارابی - کارشناس ارشد اداره کل منابع طبیعی استان کرمانشاه، ایران
هوشنگ جزی - دکتری، دفتر پروژه بین المللی منارید آبخیزداری سازمان جنگل ها، مراتع و آبخیزداری
کامبیز رستمی - دانشجوی دکتری و کارشناس تحقیقات مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی کرمانشاه، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، کرمانشاه، ایران

شایع ترین شکل تخریب خاک در مراتع و جنگل ها در دامنه ها و تراس های فوقانی شیب دار زاگرس شمالی و مرکزی، شخم و تغییر کاربری آنها بهدیمزارهای کم بازده است. از تبعات این پدیده زوال پایداری و کیفیت تولید، فرسایش و مشکلات زیست محیطی در این منطقه است. این پژوهش با هدفارزیابی اثربخشی عملیات مدیریتی اصلاح کاربری این اراضی و بازگرداندن آنها به کاربری پتانسیل خود در بهبود کیفیت و خصوصیات فیزیکوشیمیاییخاک در حوزه آبخیز رزین استان کرمانشاه طرحریزی و اجراء شد. پس از ثبت اختصاصات فیزیکی و مدیریتی عرصه های انتخاب شده، شاخص هایبیوفیزیکی کیفیت خاک با نمونه برداری خاک و انجام آزمایشات بر روی نمونه ها تعیین شد. نتایج ارزیابی نشان داد عملیات خلع ید دیمزارهای کم بازده وتغییر کاربری به مرتع در دو سامان رزین و قشلاق تاثیرات مهمی بر کلیه شاخص های کیفی خاک داشتند. ذخیره کربن آلی خاک 1.9 تا 3.5 برابر وغلظت عناصر میکرو 2 - 4 برابر افزایش یافت. مراتع و جنگل های سراب شاه حسین و رزین با ذخایر کربنی خاک 180 تا 250 تن در هکتار و کمیت های ایده آل شاخص های کیفیت خاک نویدبخش پتانسیل بالای بهبود باروری خاک در منطقه مطالعاتی بود.

تخریب خاک، باروری خاک، تغییر کاربری، دیمزار