شبیه سازی قابلیت اطمینان شیرهای پیاده رو گاز طبیعی در مقابل زلزله بروش مونت کارلو

یکی از تجهیزات نسبتا قدیمی شرکت ملی گاز که در دهه 60 تا اواسط 70 در معابر شهری نصب می شد، شیرهای پیاده رو بودند که هنوز هم تعداد قابل توجهی از آنها موجود است. در آن زمان این تجهیزات بمنظور قطع اضطراری گاز در مواقع لزوم، بدون نیاز به حفاری و یافتن شیر قطع کن علمک مورد نظر نصب وی شد. اما از دهه هشتاد مدیریت شرکت گازرسانی نگرانی خود از بابت آسیب پذیر بودن اتصالات این شیرها در مواجه با زلزله را اعلام و از همان زمان هزینه قابل توجهی صرف حذف شیرهای پیاده رو از معابر نموده است. در این مقاله به بررسی قابلیت اطمینان این تجهیزات در زمان زلزله پرداخته شده، که کمک بزرگی در شناسایی مقدار ضعف تجهیزات مدفون و نحوه هزینه کرد مقاوم سازی آنها می نماید. برهمین اساس ابتدا مقدار کرنش مجاز ناشی از فشار گاز درون لوله در قالب یک مخزن جدار ضخیم و فشار خاک اطراف لوله محاسبه شد 4.58×10−6mm ، سپس کرنش ناشی از نیروی زلزله در تجهیزات مدفون براساس اطلاعات گسل های منطقه از طریق پارامتر حداکثر سرعت زمین PGV و سناریوی زلزله 7/3 ریشتری بدست آمد. 4.1×10−4mm در ادامه مقادیر تغییر طول مجاز و پیش بینی شده با استفاده از روش مونت کارلو و 10000 هزار عدد تصادفی در محیط اکسل شبیه سازی شد، تا مرز قابل اطمینان بودن این شیرها بدست آمد.نتیجه تحقیق حاکی از این است که نگرانی شرکت ملی گاز بابت آسیب پذیر بودن این تجهیزات در مواجه با زلزله ها فقط در مناطق مجاورت با گسل های فعال منطقی است. زیرا شیرپیاده روها تا زلزله هایی کمتر از 3/2 ریشتر دچار از هم گسیختگی نمی شوند، ضمن اینکه فاصله تاسیسات ذکر شده تا گسل ها این عدد را تغییر می دهد. از این رو تحقیق انجام شده کمک می کند تا برنامه ریزی دقیق تری جهت پیگیری نشت گاز در زلزله های با قدرت بالاتر را داشته باشیم، اگرچه آسیب وارده ملموس نباشد. از سوی دیگر می توان بر اساس میزان مجاورت تاسیسات مدفون گاز طبیعی با گسل های فعال هر منطقه بطور موثرتری اقدام به تعمیرات و صرف هزینه نمود

Keywords:

قابلیت اطمینان , شیرپیاده رو گازی , حداکثر سرعت زمین PGV , گسل زلزله , شبیه سازی مونت کارلو , کرنش مجاز.