الگوی مفهومی گسترش نمانام دانشگاهی در آموزش عالی کشاورزی

این تحقیق با هدف تبیین کیفی الگویی مفهومی برای توسعه برند دانشگاهی در آموزش عالی کشاورزی صورت گرفت. مورد مطالعه دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان بود. این تحقیق کیفی به روش پدیدارشناسی توصیفی انجام شد. گردآوری داده ها با استفاده از مصاحبه ژرفانگر نیمه ساختارمند صورت گرفت. جامعه آماری تحقیق شامل دانشجویان، اعضای هیات علمی، دانش آموختگان و کادر مدیریتی و اداری این دانشگاه بوده است. از طریق نمونه گیری هدفمند نظری، 20 نفر از بین جامعه مورد مطالعه انتخاب شد. فرآیند گردآوری اطلاعات تا سطح اشباع نظری و آستانه سودمندی اطلاعات قابل دسترس ادامه یافت. از تحلیل محتوای کیفی مضمونی برای پردازش اطلاعات گردآوری شده از طریق مصاحبه اقدام شد. روی همرفته یافته-های این تحقیق به شناسایی و تعریف 116 نشانگر برای توسعه برند دانشگاهی منجر شد. این مجموعه نشانگر در چهار لایه مشتمل بر 14 مولفه طبقه بندی شد. لایه اول یعنی تصویر برند دانشگاه (یا ارزش ویژه برند دانشگاه)؛ شش مولفه شامل؛ آگاهی برند (5 نشانگر)، تداعی برند (6 نشانگر)، برتری برند (5 نشانگر)، پاسخ احساسی به برند (6 نشانگر)، هویت سازی با برند (6 نشانگر) و طنین برند در برگیرنده رسانش، وفاداری و پشتیبانی از برند (با 9 نشانگر) شناسایی شده است. لایه دوم با عنوان تجربه دانشگاه دربرگیرنده سه طبقه یا مولفه شامل تجربه ارتباطی_ اجتماعی دانشگاهی (8 نشانگر)، تجربه توسعه فردی_ شخصیتی دانشگاهی (9 نشانگر) و تجربه احساسی (3 نشانگر) است. لایه سوم یا درک از کیفیت دانشگاه؛ در برگیرنده سه مولفه کیفیت تحصیلی (10 نشانگر)، کیفیت زندگی (8 نشانگر)، کیفیت روابط انسانی و اجتماعی در دانشگاه یا اجتماع درون دانشگاه (14 نشانگر) و اثرات و خروجی های دانشگاه یا حضور اجتماعی دانشگاهی (14 نشانگر) را شامل می شود. لایه چهارم، یعنی درک از کیفیت جامعه میزبان دانشگاه (برند مکانی دانشگاه) با 10 نشانگر توصیف شده است.

Keywords:

تصویر برند دانشگاهی , آموزش عالی کشاورزی , دانشگاه کارآفرین , الگوسازی مفهومی