آمنه مسعودی - کارشناس ارشدپرستاری سالمندان، مرکز بهداشت شهرستان کردکوی، دانشگاه علوم پزشکی گلستان، گرگان، ایران
سید احمد حسینی - کارشناس ارشد داخلی جراحی، بیمارستان خضرت معصومه آزادشهر، دانشگاه علوم پزشکی گلستان، گرگان، ایران
سمیرا صفریان - کارشناس ارشدپرستاری مراقبت ویژه، بیمارستان موسوی ، گرگان،ایران
حسین مطهری نیا - کارشناس ارشد پرستاری،بیمارستان طالقانی علوم پزشکی گلستان،گرگان،ایران

مقدمه : سالمندی مرحله قابل پیش بینی رشد انسان است که همزمان با ان شاهد دچار افت و کاهش کیفیت زندگی می باشیم که اغلب همزمان با افت عملکرد انسان می باشد. لذا این مطالعه باهدف بررسی عوامل موثر بر کیفیت زندگی سالمندان انجام شد.. روش کار: این مطالعه توصیفی مقطعی بر روی 200سالمند شهر گرگان با روش سرشماری انجام شد. ابزار گردا اوری اطلاعات پرسشنامه 36سوالی کیفیت زندگی سازمان جهانی بهداشت بود. تجزیه تحلیل اطلاعات توسط نرم افزار اماری اس پی اس اس صورت گرفت. یافته ها : کیفیت زندگی سالمندان 39/11 + 52/75 نشان داده شد که از نظر اماری بین کیفیت زندگی با تحصیلات و سن و وجود بیماری مزمن اختلاف معنی داری نشان داده شد. طوری که با افزایش سن کیفیت زندگی پایین تر و وجود بیماری های مزمن موجب کاهش کیفیت زندگی و افزایش تحصیلات کیفیت زندگی را بیشتر می نمود. نتیجه گیری: مدیران و برنامه ریزان بهداشتی با در نظر گرفتن عوامل موثر بر کیفیت زندگی می توانند با برنامه ریزی مناسب و اموزش های لازم موجب افزایش سطح کیفیت زندگی و بهبود ارتقا سلامت سالمندان شوند.

سالمند، کیفیت زندگی، خانه سالمندان