بررسی نگرش پرستاران به مراقبت در مرحله پایان حیات در بیماران بستری در بخش های مراقبت های ویژه مراکز آموزشی درمانی دانشگاه علوم پزشکی گلستان در سال 1398

مقدمه: یکی از چالش های سیستم بهداشتی و درمانی در جوامع کنونی ارایه مراقبت موثر برای بیماران در مراحل پایان زندگی است. پرستاران یکی از مهم ترین گروه هایی هستند که نقش مهمی در مراقبت از بیماران پایان حیات دارند. از این رو شناسایی و مستندسازی نگرش پرستاران به مراقبت در مراحل پایانی عمر به برنامه ریزی و ادغام مداخلات لازم در جهت تصحیح آنها و ارزیابی بر اساس نقاط ضعف کمک می کند. هدف از مطالعه حاضر تعیین نگرش پرستاران بخش های مراقبت های ویژه به مراقبت از بیماران در مرحله پایان حیات بوده است. روش کار: در این پژوهش توصیفی- تحلیلی، مقطعی در سال 1398؛ از طریق تمام شماری 101 پرستار دارای معیارهای ورود، از بخش های مراقبت های ویژه (ICU) مراکز آموزشی درمانی شهید صیاد شیرازی و پنج آذر گرگان وارد مطالعه شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه روا و پایای نگرش به مراقبت های پایان حیات فروملت دارای 30 سوال با پاسخ های لیکرت پنج درجه ای (کاملا موافق تا کاملا مخالف) استفاده شد. تحلیل داده ها با استفاده از آزمون های تی مستقل، ضریب همبستگی، من ویتنی، کروسکال- والیس با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 16 انجام شد. یافته ها: 2/77% پرستاران زن و با میانگین سنی 53/6 ± 33/31 سال بودند. 4/64% پرستاران متاهل، 2/83% فارس و 96% با مدرک تحصیلی کارشناسی بودند. میانگین سابقه کار پرستاری 22/66 ± 24/84 ماه و سابقه کار در بخش مراقبت های ویژه 11/52 ± 8/56 ماه بود. میانگین نمره نگرش پرستاران بخش های مراقبت های ویژه به مراقبت از بیماران در مراحل پایان حیات 77/8 ± 25/105 با دامنه 89 تا 134 بود. 95 درصد پرستاران نمره نگرش بالایی نسبت به مراقبت بیمار در مراحل پایان حیات داشتند. بین نگرش پرستاران بخش های مراقبت های ویژه به مراقبت های پایان حیات با نوع استخدام (0/019 =P-value) و سمت (0/003 =P-value) ارتباط معنادار آماری وجود داشت. پرستاران با استخدام رسمی و پیمانی نسبت به سایر پرستاران نگرش مثبت تری داشتند همچنین پرستاران نسبت به مسئولین بخش ها از میانگین نمره نگرش بالاتری در خصوص نگرش به مراقبت پایان حیات برخوردار بودند. نتیجه گیری: اگرچه یافته ها بیانگر نگرش مثبت پرستاران بخش های مراقبت های ویژه به مراقبت از بیمار در مرحله پایان حیات بوده است اما مشخص نیست که داشتن نگرش مثبت چه اثری بر عملکرد پرستاران در امر مراقبت از بیماران در مراحل انتهایی عمر داشته است. نتایج این مطالعه می تواند برای طراحی مطالعات بعدی به منظور سنجش اثر نگرش پرستاران بر عملکرد مراقبتی پرستاران آنها از بیماران در مرحله پایان حیات مورد استفاده قرار گیرد.

Keywords:

نگرش , مرگ , مراقبت پایان حیات , مراقبت ویژه , پرستار