ارتباط سلامت معنوی و آموزه های دینی با کاهش استرس در مادران باردار
Publish place: the 2nd national coferences of medical and cure
Publish Year: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 778
نسخه کامل این Paper ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
این Paper در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
CNTCONF02_115
تاریخ نمایه سازی: 22 تیر 1399
Abstract:
مقدمه :اگرچه بارداری لذت بخش ترین تجربه زندگی زنان است، اما نگرانی در مورد وضعیت و سلامت جنین، ترس از زایمان، کاهش انرژی و غیره موجب نگرانی و اضطراب در مادر باردار می شود شیوع استرس در بارداری 40 % گزارش شده است بنابراین استرس یکی از شایع ترین اختلالات روانی در دوران بارداری است که می تواند اثرات منفی بر سلامت مادر و جنین داشته باشد . هدف: ، مطالعه حاضر با هدف تبیین ارتباط سلامت معنوی با کاهش استرس در مادران باردار براساس مطالعات موجود طراحی گردید. روش کار: در این مطالعه مروری، با کمک کلید واژه های آموزه های دینی، سلامت معنوی، استرس ، اضطراب و بارداری و با استفاده از جستجوگر google ، مقالات چاپ شده فارسی مرتبط با هدف مطالعه استخراج و مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها: براساس مطالعات موجود، مداخلات معنوی و انجام آیین های مذهبی از قبیل شنیدن آوای قران کریم، خواندن نماز ، توکل بر خدا ،تکرار ذکرهای مستحب، و نیایش، درمانی مکمل و شفا بخش محسوب شد ، و همراه با پایبندی به دستورات دینی از قبیل تغذیه حلال در دوران بارداری، می تواند آثار تربیتی فوق العاده و فواید بهداشتی مهمی از قبیل افزایش آرامش، کاهش اضطراب، و افزایش اعتماد به نفس در مادر، و در مجموع ارتقای سلامت مادر و جنین را به همراه داشته باشد. نتیجه گیری: با توجه به تاثیر مثبت مداخلات معنوی بر ارتقا سلامت مادران، توجه صرف به سلامت جسمانی مادران معاینه منظم ، انجام آزمایش های معمول و سونوگرافی کافی نبود و تضمین کننده سلامت مادران در تمامی ابعاد انسانی نمی باشد لذا برنامه ریزی مداخلات مناسب با هدف آموزش، و تقویت باورها و عملکرد دینی و مذهبی در مادران باردار ضروری به نظر می رسد.
Keywords:
Authors
مبین متحدی
دانشجوی کارشناسی ارشد اتاق عمل،کمیته تحقیقات دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه،کرمانشاه،ایران
آرمین صلواتیان
دانشجوی کارشناسی ارشد اتاق عمل،کمیته تحقیقات دانشکده پیراپزشکی، کرمانشاه، ایران