بررسی روش های سنتی و جدید گروهی–مشارکتی در میزان مهارت های اجتماعی دانش آموزان ابتدایی

مدت هاست که در نظام آموزشی بر روش های مشارکتی تاکید می شود حال اینکه معلمان با تکیه بر روش های سنتی ، به ویژهسخنرانی ، شاگردان را به حفظ و تکرار مفاهیم علمی ترغیب می کنند و علی رغم این که در محافل علمی و تربیتی و حتیاجرایی صحبت از فعال بودن شاگرد ، رشد فکری و آزاد اندیشی می شود، عملا چنین نظرگاه هایی جنبه عملی نیافته اند.با توجه به این نکته هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر رویکرد یادگیری مشارکتی در پیشرفت تحصیلی و مهارتهای اجتماعیدانش آموزان دوره ابتدایی می باشد. برای همین منظور چهار کلاس (دو کلاس به عنوان گروه کنترل و دو کلاس به عنوانگروه آزمایش) انتخاب شدند. سپس از هر دو گروه پیش آزمون (آزمون پیشرفت تحصیلی و مقیاس مهارتهای اجتماعی) بهعمل آمد. داده های جمع آوری شده با نرم افزار SPSS تحلیل شدند. تحلیل کوواریانس چند متغیری نشان داد که روش تدریس مشارکتی در پیشرفت تحصیلی و هم در مهارت اجتماعی تاثیری معنی دار دارد. همچنین نتایج آزمون t مستقل نشانداد که بین دو گروه دانش آموزان دختر و پسر در متغیرهای پیشرفت تحصیلی و مهارت های اجتماعی تفاوت معناداری وجوددارد به طوریکه در پیشرفت تحصیلی به نفع دختران و در مهارت های اجتماعی به نفع پسران می باشد.

Keywords:

روش تدریس مشارکتی , مهارتهای اجتماعی , پیشرفت تحصیلی , هدیه های آسمانی