سیدحسین جعفری نسب - استادیار و عضو هیئت علمی گروه معارف اسلامی، واحد تهران شرق (قیامدشت)، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
ایمان مختاری - کارشناسی ارشد حقوق عمومی، دانشکده حقوق پردیس فارابی دانشگاه تهران، قم، ایران

تاکید بر عدم تنافی قوانین وضع شده با شریعت و احکام شرعی یکی از مسائل مهم در نظام حقوقی جمهوریاسلامی ایران می باشد لذا بررسی رابطه آن ها با یکدیگر اهمیت بسزایی دارد. در این نوشتار به بررسی اینموضوع پرداخته شده است. در بخش اول به مفهوم شناسی شرع و قانون پرداخته شده است و در بخش دیگررابطه شرع با قانون، تنافی و تعارض میان شرع و قوانین و مواردی از قانون اساسی که در این موضوع وجوددارد، موردبررسی قرار گرفته است. این جستار با روش تحلیلی- توصیفی با استناد به قوانین وضع شده در قانوناساسی به موضوع مورد بحث می پردازد. در پایان مقاله این نتیجه به دست آمده است که میان احکام شرعی وقانون اساسی تنافی و تعارضی وجود ندارد و در صورت مشاهده هرگونه تعارضی، تقدم با شرع و احکام شرعیمی باشد. همچنین فقها در قانون اساسی چگونگی ورود شریعت و احکام شرعی به قانون اساسی را مورد توجهقرار داده اند و در خود قانون اساسی به سازگاری و عدم سازگاری شرع و قوانین وضع شده پرداخته اند.

احکام شرعی، شرع، قانون اساسی، تنافی، انطباق، تساوی