رضوان یزدانی - دانشجوی دکترا مردم شناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکز

مسلما مردم برای نوشیدن یک فنجان قهوه به کافی شاپ نمی روند. اگر چنین بود، می توانستند قهوهرا در منزل خود با قیمت ارزان تر، در کمال آرامش، در حال گوش دادن به موسیقی دلخواه و در حالاستراحت بر روی مبلمان راحتی یا در باغچه حیاط شان، کنار گل ها و زیر سایه درختان زیبا بنوشند.اما افراد کافه رو، ترجیح می دهند به کافی شاپ بروند؛ جایی که نوشیدن قهوه تنها بهانه ای است برایدست یافتن به تجربه هایی دیگر. آنها می دانند در قهوه خانه و کافی شاپ چیزی فراتر از قهوه، خوردنیو نوشیدنی وجود دارد: چیزی از جنس معنا، احساس، تجربه و فرهنگ. می توان تمام اینها را در عبارتساده و کوتاه فرهنگ کافی شاپ خلاصه کرد. باری، راز زیبایی و جذابیت کافی شاپ برای آنها که این مکان را دوست دارند، فرهنگ کافی شاپ و تجربه های فرهنگی برآمده از این فرهنگ است (کتاب کافی شاپ و زندگی شهر)کافی شاپ محلی است که جوانان و میانسالان برای نوشیدن با دوستان خود به آنجا می روند آنها وجودکافی شاپ را ضرورتی برای خود می دانند تا بتوانند لحظاتی را با دوستان خود بگذرانند . در این مقالهکوتاه به همین منظور مشاهدات و مصاحبه هایی انجام شده و به نتایجی در خصوص ضرورت آن رسیدهاست روش انجام پژوهش مشاهده مشارکتی بوده و بر اساس نظریه پردازان فرهنگ و سبک زندگی وکارکرد گرایی به گردآوری مطلب پرداخته شده است .مطالعه مذکور بر روی یکی از کافی شاپهای شهرجاجرم بنام نارون انجام گرفته است و با تعدادی مراجعه کنندگان مصاحبه انجام گرفته است.

کافی شاپ، فرهنگ، سبک زندگی، مشاهده مشارکتی