مصطفی قاسمی - کارشناس ارشد کشاورزی / شهرداری ساری

مقاله حاضر به بررسی رشد کشاورزی و در مقابل حفظ محیط زیست با تاکید بر جوامع رو به توسعه می پردازد. در حالیکه کشورهای رو به توسعه عموما با افزایش سالانه جمعیت مواجه هستند، تامین موادغذائی برای این جمعیت خود از اهمیت قابل توجهی برخوردار است؛ در غیر این صورت جمعت مازاد اقدام به مهاجرت به نقاط شهری می نماید . در چنین شرایطی از یکسو سلامت محیط زیست به خطر می افتد، و از سوی دیگر کمبود موادغذائی و بالارفتن قیمت ها در این نقاط به تدریج ظاهر می گردد . مقاله توصیه بر این دارد که از یکسو کشاورزی در نقاط روستائی هر چه بیشتر می بایست در فرآیند رشد قرار گیرد، و از سوی دیگر رشد عمومی جمعیت در آن نقاط نیز می بایست تحت کنترل قرار گیرد تا متعاقبا مهاجرت های کمتری به نقاط شهری صورت گیرد؛ یعنی جریانی که خود به حفظ محیط زیست کمک می نماید . از آنجا که به دنبال توسعه اجتماعی و فرهنگی جوامع نیاز به مصرف غذا بیشتر از هر زمانی در گذشته افزایش یافته است، توسعه کشاورزی در جوامع رو به توسعه از ضرورت های تراز اول در این جوامع به حساب می آید، در غیر این صورت ظهور بحران های گوناگون از جمله محیط زیست اجتناب ناپذیر می نماید . از آنجا که ازدیاد جمعیت مصرف کننده خود نیاز به تولیدات بیشتر، ارتقاء بهره وری، و بهره برداری بیشتر از منابع تولیدی و کشاورزی دارد، تحقیق و توسعه و سرمایه گذاری مناسب در این بخش از اولویت های کشورهای رو به توسعه شناختهشده است

رونق کشاورزی، سلامت محیط زیست، رشد جمعیت، تحقیق و توسعه، توسعه اجتماعی و فرهنگی