مسعود گلپور - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری،موسسه آموزش عالی علوم و توسعه پایدار آریا،گروه معماری،ایوانکی،ایران
سمیه بی طرف - دکترای معماری،مدرس موسسه آموزش عالی علوم و توسعه پایدار آریا،گروه معماری،ایوانکی،ایران

عواملی از قبیل کاهش منابع فسیلی و خطراتی چون گرم شدن زمین، افزایش جمعیت، کاهش منابع آب آشامیدنی، کاهش منابع محیطی، آلودگی محیط زیست و حال و آینده کره زمین را به مخاطره انداخته است. در این راستا طراحی صحیح ساختمان ها و کالبد شهرها می تواند یکی از تاثیرگذارترین ارکان ها در ساخت جهانی مبرا از این تهدیدها در آینده باشد. با به کار بردن اصول معماری پایدار و توسعه شهرهای پایدار می توانیم علاوه بر ایجاد یک فضای راحت و با آسایش برای زندگی از تهدیدهای پیش رو جلوگیری نماییم. ایجاد شهرهای پایدار نه تنها می تواند حصول به خطرات آینده را کم رنگ کند، بلکه توانایی بهبود امنیت اقتصادی و اجتماعی جوامع را دارد. معماری پایدار یکی از گرایش های نوین معماری می باشد. این معماری در پی سازگاری و هماهنگی با محیط زیست که یکی از نیازهای اساسی و اصلی بشر در جهان صنعتی کنونی است، می باشد. کارکردهای معماری نقش بسزایی در ارتباط با اجرا شدن اهداف توسعه پایدار دارد. بحث معماری پایدار بحثی است که در ایجاد فضاها و شهرهای سالم و حرکت به سوی توسعه پایدار مفید واقع می شود، چرا که بر اصول پایداری به معماری و توجه به تنوع زیستی و محیط زیست و حفظ منابع طبیعی تاکید دارد و اگر طراحی در جهت توسعه پایدار باشد، می تواند پاسخ گوی این نیاز باشد. اصلاح نگاه به طبیعت و در نتیجه تغییر رفتار انسان نسبت به آن که منجر به تغییر فرهنگ مصرف خواهد شد، گامی بسیار اساسی در توسعه پایدار می باشد. همان طور که گفته شد نه شرایط طبیعی و نه اجتماعی نمی توانند وضعیت های برتری نسبت به یکدیگر داشته باشند. یک فرآیند هم ساختی می بایست تشخیص داده شود و جستجو گردد. در این مسیر به جای اینکه طبیعت را یک موجود مستقل و بیرونی به حساب آورد که باید ذخیره شود و یا مورد بهره برداری قرار گیرد، می بایست از راه های مختلف طبیعت را درک نمود و با آن ارتباط برقرار کرد.

محیط زیست ، علوم سبز ، انسان معاصر ، معماری سبز ، معماری پایدار