اردلان افلاکی - دکتراتخصصی شهرسازی، مدیر گروه شهرسازی، موسسه آموزش عالی آپادانا، شیراز، ایران.
حسین میثمی فرد - دانشجوی مهندسی شهرسازی، موسسه آموزش عالی آپادانا، شیراز، ایران.

تا به امروز در مطالعات، تحقیقات و پروژه های شهری در ایران توجه چندانی به فضاهای گمشده نشده است، فضای زیر پل های شهری، فضاهایی تعریف نشده و فاقد مرزهای مشخص می باشند که در ایجاد یک رابطه منسجم و منطقی میان عناصر موجود نتوانند، به سبب مشکلات متعدد فرمی و عملکردی، این فضاها حکم فضاهای منفی راپیدا کرده اند که مردم جز ء در مواقع لزوم علا قه ای به حضور و گذراندن وقت در آنها ندارند. . این تحقیق با هدف فراهم سازی زمینه های موجود برای باز زنده سازی فضاهای شهری صورت گرفته است. که در آن رابطه صحیح عوامل محیطی با انسانی مورد بررسی قرار گرفته.روش توسعه ی داده ای کاربردی آن به روش کتابخانه ای و میدانی و در جهت ارتقاع بهره برداری از این فضاها می باشد، تجزیه وتحلیل داده های آن با روش SWOT انجام شده، نتایج حاصل این تحلیل نشان دهندی استراتژی های کالبدی (ضعف_ تهدید)، اجتماعی قوت_ تهدید ، زیست محیطی (ضعف فرصت) و منظر ذهنی (ضعف_ فرصت) می باشد. پل غدیر که در وضعیت موجود علیرغم فلسفه وجودی خویش،موج گسستگی ارتباط و ه پیوندی بافت دو طرف خود گردیده است، به سبب موقعیت مناسب مکانی، فرصت بسیار ارزشمندی جهت طراحی وفضاسازی محسوب می شود. در واقع فضای زیر پل در صورت تحقق راهبردهای مشخص شده می تواند به عنوان یک مفصل قوی ارتباطی میان بافت های اطراف عمل نموده و در پیوند با عملکردهای پیرامونی یک مجموعه ی منسجم و جضورپذیر را شکل دهد

باززنده سازی، فضاهای گمشده، فضای شهری، شهرشیراز