پیمان گلچین - مربی، عضو هیئت علمی دانشگاه سیستان و بلوچستان

منظر عاملی است که منجر به برقراری تعامل اساسی میان انسان و محیط پیرامونش می شود. همواره نحوه ارتباط انسان و محیط، دغدغه متخصصین منظر بوده و هریک به نوعی و با رویکردی متفاوت به آن توجه کرده اند. توسعه انسانی بیش از حد، تاثیرات مستقیم و غیر مستقیمی بر منظر دارد که این تاثیرات علاوه بر ایجاد پیامدهای زیست محیطی منفی، باعث پیدایش شکاف در رابطه انسان و محیط پیرامونش خواهد گردید. بنابراین، هدف از ارزیابی منظر، تعیین و مشخص نمودن میزان تاثیرات مستقیم و غیر مستقیم توسعه انسانی بر منظر و نیز استخراج شاخص هایی است که از طریق آنها بتوان مناظر مطلوب را حفاظت و مناظر تخریب یافته را احیا و یا بازسازی نمود. روش تحقیق در این پژوهش از نوع کیفی است و ترکیبی از روش تحلیلی توصیفی و روش استنادی است در این تحقیق سعی بر آن شده تا به مطالعه و بررسی انواع مدل ها و روش های کاربردی موجود در حوزه ارزیابی منظر پرداخت تا از طریق آشنا نمودن پژوهشگران، برنامه ریزان و طراحان با این مدل ها، در هنگام ارزیابی منظر بتوانند بهترین ومناسب ترین روش را که مناسب ارزیابی منظر بوده و منجر به استخراج شاخص ها و معیارهای تاثیرگذارتر در ادارک ما از منظر می شود را انتخاب کنند تا از این طریق تحلیل منظر به بهترین وجه ممکن صورت گیرد.

منظر، ارزیابی منظر، رویکرد عینی و ذهنی، مدل