اولویت بندی عوامل موثر در دسترسی عابر پیاده به اتوبوس در شهر آمل با استفاده از تحلیل عاملی

درعرصه توسعه حمل ونقل پایدار می توان به موضوعاتی نظیر توسعه حمل ونقل عمومی، هوشمندسازی سیستم حمل ونقل عمومی، پیاده مداری، دوچرخه سواری، ارایه کاربری های مختلط و خدماتی در محلات مختلف شهر، توسعه پیرامونی ایستگاه های حمل و نقل عمومی از لحاظ ارایه خدمات و... اشاره کرد. هدف این تحقیق اولویت بندی عوامل موثر بر کیفیت دسترسی عابرین پیاده به سیستم حمل و نقل عمومی به منظور رسیدن به یک سیستم حمل و نقل پایدار می باشد. این توسعه می تواند در زمینه پیاده روی دوچرخه سواری حمل ونقل عمومی، دسترسی به کاربری ها، وجود کاربری های مختلط پیرامون ایستگاه های حمل و نقل عمومی و.. باشد که در واقع اصول توسعه حمل و نقل پایدار می باشد و باعث افزایش دسترسی و کاهش جابجایی برای افراد جامعه در محلات شهری و پیرامون ایستگاه های حمل ونقل عمومی می شود به منظور دستیابی به این هدف ابتدا با توجه به بررسی تحقیقات گذشتگاه و بررسی عوامل مختلف در آن ها و همچنین شناخت کافی از محدوده مورد مطالعه شهر امل، عوامل موثر بر کیفیت دسترسی عابرین پیاده به ایستگاه های حمل و نقل عمومی تعیین شدند، سپس باتدوین پرسشنامه گردآوری داده ها مربوط به عوامل موثر با استفاده از روش تحلیل عاملی به اولویت بندی آن ها در شهر آمل پرداخته شد. نتایج تحلیلی عاملی در خصوص 10 متغیر نشان داد که عواملی همچون به ترتیب زمان و مسافت مناسب دسترسی به ایستگاه ها، تجهیزات و مبلمان برای عابر جهت دسترسی، خدمات ارایه شده نظیر کاربری های مختلف در نزدیکی ایستگاه مبدا و یا ایستگاه مقصد، میزان پوشش برای رسیدن به مقاصد دیگر در نقاط مختلف شهر، تعداد مناسب ایستگاه حمل و نقل عمومی، وضعیت شبکه پیاده پیرامونی ایستگاه های حمل و نقل عمومی از مهم ترین موارد در توسعه سیستم حمل ونقل عمومی به جهت دسترسی عابر پیاده آن می باشد.

Keywords:

پیاده مداری , حمل و نقل عمومی , آمل , تحلیل عاملی , تسهیلات حمل و نقل عمومی