تحلیل فضایی دسترسی پذیری زنان به خدمات در شهر تهران

شهرسازی عدالت محور باتمرکز بر گروه های آسیب پذیر ، اقلیت ها و افراد محروم و طرد شده خواهان برقراری عدالت و کاهش نابرابری ها در عرصه های مختلف است. یکی از مهم ترین گروه های آسیب پذیر، بانوان می باشند. که توجه به خواسته ها و نیازهای آنان به منظور دستیابی به شهری عدالت محور ضروری می باشد. هدف اصلی پژوهش حاضر تحلیل فضایی دسترسی پذیری زنان به خدمات شهری در تهران است که با استفاده از روش تحلیل مولفه های اصلی انجام گرفته است مطابق نتایج این پژوهش تعداد 5 عامل بعنوان بهینه ترین تعداد عامل های انتخاب گردید. که حدود 83 درصد از کل واریانس راتوضیح می دهد. مطابق توزیع فضایی عامل های استخراج شده بر روی نقشه ها پایه شهر تهران، مناطق مرکزی و شمالی شهر تهران دارای دسترسی پذیری مطلوب و اغلب مناطق غربی و جنوبی و همچنین نواحی مرزی شهر تهران از دسترسی پذیری نامطلوبی برخوردار هستند. تحلیل توزیع جمعیت بانوان نیز نشان می دهند که نزدیک به 60 درصد از بانوان تهرانی در مناطق مطلوب از لحاظ دسترسی پذیری سکونت دارند و همچنین حدود 25 درصد از کل بانوان در محلات و مناطقی که سطح نامناسبی از دسترسی پذیری را دارا می باشند، ساکن شده اند.

Keywords:

خدمات شهری , تحلیل مولفه های اصلی , زنان , دسترسی پذیری , تهران