امیر حسین رضایی - دانشجوی کارشناسی رشته معماری دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرمانشاه

در عصر حاضر ارتقاء سطح فرهنگ بهداشتی جوامع، افزایش طول عمر بشر و تغییرات اقتصادی اجتماعی، سیمای اپیدمیولوژیک بیماری ها را تغییر داده است ، با وجود این، هنوز هم بیماری های مسری به عنوان مهم ترین مسئله بهداشتی در اکثر کشورها محسوب می گردند. یکی از مسایلی که همواره محیط های درمانی با آن درگیر هستند ایجاد مراکزی تحت عنوان قرنطینه برای نگاهداری بیماران بیماری های مسری مانند سارس، مرس و اخیرا کرونا می باشد. قرنطینه کلمه ای فرانسوی است به معنی برقراری سیستم نظارت بهداشتی بر اماکن ظهور بیماری وبستن تمامی راه های ورود احتمالی بیماری. نام قرنطینه به خودی خود نامی تر سناک و استرس زا است . در حیطه روانشناسی محیط، پژوهش های متعددی درباره استرس و تاثیر آن بر سلامت روان بیماران صورت گرفته، ولی مطالعات اندکی بر تاثیرات مستقیم طراحی محیط بر سلامت روان صورت گرفته ا ست . این پژوهش بر اساس مطالعات کتابخانه ای و تحلیل محتوایی پیرامون مبانی نظری روانشناسی محیط، حس مکان و طراحی معماری صورت پذیرفته است . لذا هدف از مطالعه حاضر این است که همگام با برر سی نظریه های موجود در حیطه روان شناسی محیط و به خصوص حس مکان، آن دسته از ویژگی های خاص محیط طراحی شده که موجب ارتقاء حس مکان در محیط های قرنطینه شده مراکز درمانی می گردد و باعث کاهش عوامل تولید استرس و در نهایت تسریع در روند بهبود بیماران می گردد بررسی و پیشنهاد گردد

حس مکان، استرس، معماری، بیماری های مسری، کرونا