شهین یاسمی - دانشجوی کارشناسی ارشد جغرافیای سیاسی، دانشگاه فردوسی مشهد
هادی اعظمی - دانشیار جغرافیای سیاسی، دانشگاه فردوسی مشهد
حمداله سجاسی قیداری - استادیار جغرافیا و برنامه ریزی روستایی، دانشگاه فردوسی مشهد

از نشانه های مهم توسعه نیافتگی وجود نابرابری و ابعاد مختلف آن است. در کشورهایی که با سیستم متمرکز اداره می شوند مولفه های اجتماعی و اقتصادی و سیاسی در نظام برنامه ریزی فضایی و توسعه کشور بیشترین نقش را دارند و به دلیل اینکه این مولفه ها در نقاط مختلف کشور به صورت یکسان ظاهر نمی شوند لذا امکانات موردنیاز مردم و منابع هم به طور برابر و عادلانه در تمام نقاط جغرافیایی توزیع نمی شوند. تجمع امکانات و ثروت در نقاط مرکزی باعث اختلاف سطح توسعه در نقاط مرکزی و پیرامونی شده است. استان های مرزی ایران نیز از این قاعده مستثنا نیستند و باوجود داشتن ظرفیت های بالا در سطوح مختلف توسعه همچنان ازنظر شاخص توسعه یافتگی در سطحپایینی قرار دارند. در این پژوهش با استفاده از روش توصیفی-تحلیلی، نقش فاصله از مرکز سیاسی کشور بر توسعه پایدار استان ایلام مورد تجزیه وتحلیل قرار داده شده است که نشان میدهد فاصله جغرافیایی از عوامل توسعه نیافتگی استان های مرزی است.

فاصله جغرافیایی، عدالت فضایی، توسعه پایدار، کانون سیاسی، استان ایلام