تحلیل کارکردی تقسیمات کشوری استان کرمانشاه در اجرای برنامه های آمایش سرزمین

تقسیمات کشوری از مهم ترین عواملی است که یک نظام سیاسی باید برای تهیه و اجرای برنامه های توسعه اقتصادی، اجتماعی، فضایی، زیست محیطی و همچنین اداره بهتر سرزمین و بهره برداری بیشتر به آن توجه کند. ازجمله این برنامه ها، برنامه آمایش سرزمین است که به منظور رفع نابرابری ها و ایجاد تعادل فضایی در بسیاری کشورها تهیه و اجرا می شوند. در این راستا، هدف از این پژوهش بررسی و تحلیل کارکرد تقسیمات کشوری در روند اجرای برنامه های آمایش سرزمین استان کرمانشاه است؛ که با روش توصیفی–تحلیلی و با استفاده از آزمون آماری T تک نمونه ای و مدل تحلیل معادلات ساختاری (لیزرل) به بررسی میزان اثرگذاری هر یک از مولفه ها پرداخته است. نتایج حاصل از آزمون T بیانگر آن بود که هرسه مولفه مطرحشده در تقسیمات کشوری بر روی برنامه های آمایشی استان نمره کمتر ازحد استاندارد بدست آورده اند. همچنین نتایج مدل سازی معادلات ساختاری نشان داد که مولفه تامینکننده منابع و ظرفیت های تدوین و اجرای برنامه های آمایش سرزمین با اثر مستقیم و مثبت 0,97 بیشترین تاثیر را بر روی اجرای برنامه های آمایشی استان داشته است و مولفه های مبنا و بستر اجرای برنامه ها و پایگاه اطلاعاتی در جایگاه های بعدی از میزان اثرگذاری قرارگرفته اند.

Keywords:

تقسیمات کشوری , آمایش سرزمین , استان کرمانشاه.