مکانیسم مهاری بنزیمیدازول و مشتقات آن بر انتهای آمینی کپسید HTLV-1 بوسیله شبیه سازی داکینگ مولکولی

طراحی و به کار گیری مهارکنندگان کپسید ویروس یکی از راه کارهای نوین در درمان بیماری های ویروسی است. مهارکنندگان از طریق اخلال در شکل گیری صحیح این ساختار پروتئینی مانع از تکثیر ویروس می شوند. ساختار کپسید در گردآوری ، بلوغ و احاطه ژنوم ویروس نقش بسزایی دارد. ترکیبات بنزیمیدازول و مشتقات آن مهار کننده های قوی دمین آمینی کپسید HIV-1 هستند که به صورت تجربی و با روش های آزمایشگاهی اثر مهاری آن بررسی و محل اثرگذاری این ترکیبات بر انتهای آمینی کپسید ویروس HIV-1 مشخص شده است. ویروس HTLV-1 وHIV-1 متعلق به خانواده رتروویروس ها هستند. کپسید هر دو ویروس HTLV-1 و HIV-1 شباهت ساختاری و عملکردی بالایی با یکدیگر دارند. در این مطالعه با نظر به شباهت بالای عملکردی و ساختاری این دو کپسید با استفاده از ابزارهای محاسباتی ، ترکیبات مهاری مطرح شده طراحی و با روش داکینگ مولکولی به بررسی خاصیت مهاری و جایگاه اثرگذاری بنزیمیدازول و مشتقات آن بر کپسیدHTLV-1 می پردازیم. مجموع نتایج نشان دهنده خاصیت مهاری بالقوه ترکیبات بنزیمیدازول بر دمین انتهای آمینی کپسید ویروسHTLV-1 می باشد که در این میان ترکیب BM-4 با ثابت مهار 281.66 نانومولار بهترین اثرگذاری را بر زنجیره آمین کپسید این ویروس داشته است.

Keywords:

بنزیمیدازول , مهارکننده , HTLV-1