زهرا جانبازی - بخش زیست شناسی دانشگاه علوم دانشگاه شیراز
ساسان محسن زاده - بخش زیست شناسی دانشگاه علوم دانشگاه شیراز
حمیده زمان پورشاه منصوری - بخش زیست شناسی دانشگاه علوم دانشگاه شیراز

گونه Prangos ferulacea در زبان فارسی به آن جاشیر می گویند. جز خانواده چتریان است . گیاه جاشیر گیاهی رطوبت پسند است که برای کامل کردن چرخه زندگی خود به رطوبت فراوان، سرما و یخبندان نیاز دارد و غالبا در مناطقی حضور دارد که برفگیر بوده و دارای دوره سرمای قابل توجه می باشند. تکثیر این گیاه تنها از طریق بذر صورت گرفته و رسیدگی بذر تاثیر قابل مالحظه ای بر کیفیت بذر، قابلیت نگهداری و بنیه گیاه چه دارد. خواب بذر یکی از مشکالت حفاظت گیاه جاشیر بوده اهلی کردن آن را با مشکل مواجه نموده است این پدیده فیزیولوژیکی برای بذرها مزیتی اکولوژیکی به حساب می آید که بذر تا آماده شدن شرایط الزم جهت جوانه زنی و استقرار، در مقابل شرایط سخت محیطی حفظ می کند. بذرهای دارای خواب فیزیولوژیکی اغلب برای برطرف شدن خواب به یک دوره سرما نیاز دارند همچنین برخی منابع کاربرد جیبرلین خارجی بر روی بذر برخی گیاهان موجب شکست خواب بذر آنها میشود. تاتثیر دما و هورمون جیبرلین بر روی درصد و سرعت جوانه زنی بذر جاشیر مورد بررسی قرار گرفت.که دما در دو سطح شامل دمای اتاق)25درجه سانتیگراد( و دمای یخجال ) 6درجه سانتیگراد(استقاده شد . هورمون در سه سطح شامل صفر،1میلی گرم در 1000میلی لیتر آب مقطر و 1.5میلی گرم در 1000 میلی لیترآب مقطر انجام شد. به این ترتیب که بذرها به مدت 48ساعت در محلول های با غلظت متفاوت هورمون و بذرهای شاهد در آب مقطر قرار دادشد. سپس در دمای اتاق و دمای یخچال قرار دادیم. نتایج نشان داد که درصد جوانه زنی و سرعت بذر جاشیر با تیمارسرما و هورمون افزایش می یابد.همچنین تاثیر سرما بیشتر ازهورمون است. وزمانی که هورمون و سرما باهم اعمال می شوند تاثیر بیشتری دارد.

جاشیر، جوانه زنی، دما، هورمون جیبرلین