بررسی پلی مورفیسم -265T> C ژن ApoAII و پلی مورفیسم های Glu360His وThr349Ser ژن ApoAIV در افراد چاق و دارای اضافه وزن

مقدمه: چاقی بیماری مزمن است که منجر به بروز عوارضی مانند افزایش فشار خون، دیابت، سندرم تخمدان پلی کیستیک، بیماریهای قلبی- عروقی، تصلب شریان، انواع سرطانها و اختلالات روحی و روانی میشود. با شاخص توده ی بدن): BMI وزن به Kg بر مجذور قد به )M سنجیده میشود. چاقی علل مختلفی دارد مانند فاکتورهای متابولیکی)دیسلیپیدمی(، سبک زندگی، نوع رژیم غذایی و فعالیت فیزیکی، که میتوانند تحت تاثیر ژنتیک قرار گیرند. به علت عدم محلول بودن لیپیدها در جریان خون، نقل و انتقال آنها توسط مولکولهای حامل و یا ترکیب لیپید پروتئین انجام میشود که این پروتئینها را آپوپروتئین گویند، ژنهای ApoAII و ApoAIV از ژنهای دخیل در متابولیسم و انتقال دهنده لیپیدها میباشند که در چاقی نیز نقش دارند، این مطالعه به بررسی ارتباط پلیمورفیسم -265T> C ژن ApoAII و پلیمورفیسمهای Thr347Ser و Glu360His ژن ApoAIV با چاقی و اضافه وزن پرداخته است.مواد و روشها: DNA ژنومی از نمونه های خون محیطی 120نفر نرمال 120 نفر فرد دارای اضافه وزن )BMI> 25kg/m_( از دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد زنجان با اخذ رضایت نامه کتبی تهیه و پلی مورفیسمهای مورد مطالعه به روش PCR-RFLP ارزیابی گشته و آنالیز آماری با T-Test و سطح معنیداری با P<0.05 انجام گرفت.یافته ها: پلی مورفیسم -265T> C ژن ApoAII نشان داد که ارتباط معنا با بروز چاقی و اضافه وزن داشت و فراوانی ژنوتیپ CC به طور معنیداری در افراد چاق بالاتر بود).)p=0.01 اسیدآمینه Glu در موقعیت 360 ژن ApoAIV به جای His به طور معنی داری با افزایش BMI در ارتباط بود).)p=0.02 ارتباط معنا داری بین پلی مورفیسم Thr347Ser با افزلیش BMI و چاقی مشاهده نشدp=0.23نتایج: طبق نتایج آماری حاصله پلیمورفیسمهای -265T> C ژن ApoAII و Glu360His ژن ApoAIV میتوانند با استعداد ابتال به چاقی و اضافه وزن مرتبط باشند. با توجه به اهمیت عملکرد ApoAII و ApoAIV در جذب صحیح چربیهای اشباع شاید بتوان با کاهش اسیدهای چرب اشباع در رژیم غذایی افراد حامل آلل های پلیمورفیک مرتبط با چاقی از افزایش BMI و اثرات چاقی در سنین بالاتر این اشخاص جلوگیری نمود.

Keywords:

چاقی , BMI , دیس لیپیدمی , آپولیپوپروتئین , اسیدهای چرب اشباع