میترا چراغی - استادیار گروه مهندسی طبیعت، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان، ملاثانی
بهمن خسروی پور - استاد گروه ترویج و آموزش کشاورزی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان، ملاثانی

امروزه مخاطرات زیست محیطی بیش از پیش بیداد می کند و چالش های موجود از قبیل گرم شدن کره زمین، تغییرات اقلیمی، آلودگی های آب، خاک و هوا، از بین رفتن پوشش گیاهی، بروز ریزگرد، وقوع سیل، خشکسالی و ... روبه افزایش و در نهایت منجر به وجود اختلال در سلامت و زندگی افراد می شود، از اینرو آموزش محیط زیست، یکی از مهم ترین راهکار های بهبود وضعیت زیست محیطی در جامعه به شمار می رود. سابقه آموزش محیط زیست در دنیا به سال 1972 و کنفرانس سازمان ملل متحد در سوئد، با عنوان محیط زیست انسانی و توسعه بازمیگردد، این کنفرانس اولین تلاش جمعی 113 کشور جهان برای تاکید بر نقش آموزش و آگاه کردن مردم نسبت به مسایل محیط زیستی بود. هم اکنون نیز در دهه ای قرار داریم که از سوی سازمان ملل متحد به عنوان دهه آموزش برای محیط زیست و توسعه پایدار نام گذاری شده است. در اصل پنجاهم قانون اساسی کشور ایران نیز بر روی حفاظت از محیط زیست به عنوان یک وظیفه همگانی تاکید شده است. با توجه به این که آموزش یکی از موثرترین روش های تاثیرگذار بر توسعه پایدار هر کشور است، انجام اقدامات همه جانبه، در جهت افزایش آموزش های زیست محیطی امری ضروری است. از اینرو در این مقاله ضمن بیان تعریف آموزش محیط زیست، اهمیت و تاریخچه آن، به بیان روش های کنونی آموزش محیط زیست در ایران پرداخته می شود.

آموزش، محیط زیست، توسعه پایدار، روش های کاربردی