شناسایی مهارکننده های ویروسی خاموشی RNA در گیاهان

خاموشی RNA در گیاهان به یکی از مهیج ترین پدیده های بیولوژیکی مورد مطالعه در چند ده ه اخیر تبدیل شده است. در اکثر یوکاریوت ها خاموشی ژن نقشی کلیدی در تنظیم سیستم ایمنی شامل دفاع ضد ویروسی بازی می کند. یکی از نقش های اولیه خاموشی ژن در گیاهان، کنترل آلودگی های ویروسی است. از طرفی ویروسها نیز به منظور دوام خود و توانایی سرکوب یا فرار از پدیده خاموشی ژن که یک مکانیسم دفاعی ضد ویروسی قدرتمند است، تکامل یافته اند و پروتئین هایی را کد می کنند که با اجزاء مختلف مسیر خاموشی RNA در مراحل مختلف بر هم کنش دارند. اغلب ویروس های گیاهی و جانوری با کدگذاری پروتئین های مهار کننده خاموشی ژن پس از نسخه برداری از خود محافظت می کنند. امروزه این مهارکننده های ضد ویروسی در کرم ها، حشرات، گیاهان و جانوران و در بیشتر ویروسهای بیماریزا به خوبی توصیف شدهاند و شیوه شناسایی فعالیت مهارکنندگی خاموشی ژن یک پروتئین در سیستم گیاهی نیز راه اندازی شده است. چندین آزمایش برای شناسایی مهار کننده های خاموشی طراحی شده است که در این بین دو آزمایش Coinfiltration (تلقیح همزمان) و Grafting (پیوند) در گیاهان به طور گستردهای مورد استفاده قرار گرفته است. تلقیح همزمان متداولترین روش برای شناسایی مهارکننده های ویروس های گیاهی می باشد که قادر است خاموشی ژن را به طور موضعی مهار کند. سریع و ساده بودن از مزایای این روش است. استفاده از آزمایشات پیوند نیز، امکان شناسایی مهارکننده هایی که در برابر خاموشی سیستمیک فعال هستند را فراهم می کند. در مقاله حاضر علاوه بر مروری بر خاموشی و مهارکننده های ویروسی خاموشی ژن به توصیف روش های شناسایی مهارکننده ها پرداخته می شود.

Keywords:

خاموشی ژن , شناسایی , مهارکننده های ویروسی , ویروس های گیاهی