جواد فرهمندامین - دانشجوی کارشناسی ارشد ، دانشکده مهندسی مکانیک، دانشگاه فردوسی مشهد
محمدجواد مغربی - استاد ، دانشکده مهندسی مکانیک ، دانشگاه فردوسی مشهد

توربین های بادی محور عمودی داریوس یکی از انواع توربین های بادی می باشد که به دلیل سادگی در طراحی و نصب به مقرون به صرفه بودن اخیرا مورد توجه قرار گرفته است. این توربین ها معمولا دارای سه پره بوده و عمود بر جهت باد می چرخند. از مزایای این توربین می توان به عدم نیاز به سیستم تنظیم کننده در جهت باد سادگی طراحی و هزینه تعمیر و نگهداری پایین اشاره نمود. این قابلیت این توربین ها را برای استفاده در محیط های دارای باد متلاطم و غیر یکنواخت مناسب می سازد. علی رغم مزایای اشاره شده این توربین ها نسبت به توربین های بادی محور افقی دارای بازه کاری کوچکی می باشند و در سرعت های بالا به دلیل غلبه نیروی پسا بازدهی پایینی دارند. در این پژوهش به بررسی تاثیر فاصله میله نصب شده تا پره بر روی عملکرد آیرودینامیکی این توربین پرداخته میشود. تمامی شبیه سازیها از نرم افزار انسیس فلوینت و از روش دینامیک سیالات محا سباتی به صورت دو بعدی و از مدل آ شفتگی k-ω SST ا ستفاده شده ا ست. با کاهش فا صله میله تا پره، این میله با تاخیر در جدایش جریان، سبب افزایش 23 درصدی ضریب توان تولیدی در نسبت سرعت نوک پره 3,2 در مقایسه با حالت بدون میله شده است و نسبت سرعت نوک بهینه را از 2,7 به 3,2 منتقل می کند.

توربین بادی داریوس ، میله، جدایش جریان، عملکرد توربین