محمدسجاد مهدیه - استادیار، گروه مهندسی مکانیک، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز
سیدمصطفی مدنی - کارشناس ارشد، موسسه آموزش عالی غیرانتفاعی جامی فولادشهر، اصفهان

برش ورقهای فولادی و انتخاب یک روش مناسب که بتواند تمام خواسته ها را برآورده نماید از مسائل مهم صنایع مختلف است. در حال حاضر روشهای مختلفی برای برش ورقهای فولادی وجود دارد که از آن جمله میتوان به برش هواگاز، پلاسما، لیزر و واترجت اشاره نمود. در تحقیق حاضر سعی شده تا دو فرآیند برش با لیزر و واترجت بر روی ورقهای فولاد زنگ نزن S302 با یکدیگر مقایسه گردند و پارامترهایی از قبیل صافی سطح، تغییرات ریزساختاری، سختی و هزینه ها مورد بررسی قرار گیرد. بهدلیل حساسیت فولاد زنگ نزن نسبت به شرایط محیط باید به این نکته توجه نمود که روشی انتخاب گردد که کمترین تغییرات ریزساختاری را برای آن پدید آورد که باعث از بین رفتن خصوصیات منحصربفرد این آلیاژ نشود. آزمایشات بر روی دو نمونه ورق فولادی به ضخامتهای 6 و 8 میلیمتر انجام شد و بعد از انجام آزمایشات مشخص شد که کیفیت سطح بدست آمده در فرآیند لیزر بهتر، تغییرات سختی و ریزساختاری در سطح برش در فرآیند برش با لیزر مشهودتر، سرعت برش با فرآیند لیزر بیشتر و هزینه ها نیز در فرآیند برش با لیزر نسبت به برش با واترجت بیشتر است.

برش لیزر، برش واترجت، فولاد زنگنزن S302، صافی سطح، تغییرات ریزساختاری