طراحی اجکتورهای بخار در فرایند گاز زدایی تحت خلا به کمک دینامیک سیالات محاسباتی

اجکتورهای بخار از جمله مهمترین تجهیزات ایجاد کننده ی خلا در فرایند گاززدایی تحت خلا می باشد. هدف از این پژوهش طراحی بهینه سیستم اجکتور بخار برای فرایند یادشده با استفاده از دینامیک سیالات محاسباتی می باشد که کوره ی 20 تن به عنوان نمونه ی مورد بررسی انتخاب گردیده است. پارامترهای شعاع نازل، شعاع محفظه ی اختلاط و نسبت سطح به علت دارا بودن بیشترین تاثیر در عملکرد در این پژوهش گزارش شده اند. تغییر شعاع ورودی نازل به علت تاثیر شدید بر بخار مصرفی، به کمک نسبت مکش مورد ارزیابی قرار گرفت که نتایج بیان کننده ی افزایش نسبت مکش و کاهش فشار بحرانی با کاهش شعاع نازل میباشد. سپس تغییر قطر محفظه ی اختلاط و نسبت سطح به کمک دبی جرمی مورد بررسی قرار گرفت که نتایج نمایانگر اهمیت انتخاب مقدار بهینه به علت عدم یکسان بودن روند تغییرات می باشد. نتایج در حالت کلی حاکی از عدم توانایی یک اجکتور برای ایجاد نسبت فشردگی مورد نیاز است بنابراین از یک اجکتور ثانویه به منظور دستیبابی به نسبت فشردگی بالاتر استفاده گردید. در طی عملکرد دو مرحله ای اجکتورها، با رعایت ظرفیت مکش مورد نیاز کوره ی 20 تن، فشار مکش شده از 0/67 mbar تا 27/5 mbar افزایش داشته است.

Keywords:

دینامیک سیالات محاسباتی , اجکتورهای بخار , گاز زدایی تحت خلا , طراحی