بررسی اثر پارامترهای درسینگ و محیط خنک کار روانکار بر خصوصیات سطحی در سنگ زنی اینکونل 738
Publish place: 28th Annual Conference of Mechanical Engineering
Publish Year: 1399
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 357
متن کامل این Paper منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل Paper (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
ISME28_463
تاریخ نمایه سازی: 22 تیر 1399
Abstract:
عدم توجه به بارگذاری سنگ در حین انجام فرآیند سنگزنی منجر به سوختگی سطح، افزایش زبری و تغییرات متالورژیکی در قطعه تحت سنگ زنی میشود. در پژوهش حاضر به بررسی اثر متغیرهای ابزار درسر بر خصوصیات سطحی قطعه کار و میزان بارگذاری سطح سنگ و حذف برادههای موجود پس از سنگ زنی اینکونل 738 پرداخته شده است. نتایج حاصل از تغییر در پارامترهایی نظیر عمق و سرعت درسینگ بر توپوگرافی سطح سنگ و زبری سطح قطعه کار، نشان دهنده بهبود زبری سطح قطعه کار در شرایط درسینگ نرم میباشد. استفاده از تکنیک روانکاری کمینه و مقایسه با روش پاشش پیوسته سیال برشی از دیگر اهداف پژوهش حاضر میباشد. نتایج حاصل از توپوگرافی و تصویربرداری از سطح قطعهکار و سنگ، بیانگر اثر مطلوب تکنیک روانکاری کمینه در شرایط خشن درسینگ از قبیل افزایش در عمق و سرعت پیشروی درسر میباشد. تصاویر براده و سطح سنگ، نشان دهنده عملکرد مطلوب روش پاشش پیوسته سیال برشی در شرایط درسینگ نرم میباشد که این شرایط مرهون بالا بودن دبی مصرفی و دفع حرارت بیشتر سیالات برشی سنتی از منطقه سنگزنی نسبت به تکنیک روانکاری کمینه میباشد.
Keywords:
Authors
محمدجعفر حداد
استادیار، دانشکده مهندسی مکانیک، پردیس دانشکدههای فنی دانشگاه تهران، تهران
جواد مکاریان
دانشجویکارشناسی ارشد، دانشکده مهندسی مکانیک-پردیس دانشکدههای فنی دانشگاه تهران، تهران