بهینه سازی خودکار برگشت فنری در فرآیند خمکاری ال شکل با استفاده از الگوریتم ژنتیک

امروزه میزان دقت و کیفیت در قطعات حاصل از شکلدهی دارای اهمیت بالایی است. یکی از مواردی که باعث کاهش دقت در فرآیند خمکاری میشود، پدیده ی برگشت فنری است. برگشت فنری باعث پیچیدگی فرآیند طراحی قالب و مشکلاتی در تخمین ابعاد نهایی قطعه میشود. در این تحقیق سعی شده مقادیر بهینه ی پارامترهای مهم فرآیند خمکاری شامل نیروی ورق گیر، شعاع ماتریس و لقی بین سنبه و ماتریس تعیین شوند. بدین منظور، فرآیند خمکاری ال شکل با روش المان محدود توسط نرم افزار آباکوس شبیه سازی و آنالیز شده، سپس به کمک نرم افزار مودفرانتیر و الگوریتم ژنتیک نتایج بهینه مشخص شدهاند. به کمک این نرم افزارها مراحل انجام تست های شبیه سازی و فرآیند بهینه سازی بصورت کاملا خودکار و با سرعت بالایی قابل انجام است. در نهایت مقادیر بهینه بدست آمده در این تحقیق به منظور اعتبارسنجی با نتایج تحقیقات قبلی در این زمینه مقایسه شده است که دقت آن را تایید می کند.

Keywords:

برگشت فنری , خمکاری الشکل , تحلیل المان محدود , بهینه سازی , الگوریتم ژنتیک