یاسین سرواهرابی - دانشجوی دکتری میکروبیولوژی، گروه زیست شناسی، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
صدف شیرین بیگ - دانشجوی کارشناسی ارشد میکروبیولوژی، گروه میکروبیولوژی، دانشکده علوم زیستی، واحد تهران شمال، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.

مقدمه: بروز مقامت دارویی در باکتری ها تهدید جدی برای سلامت جوامع انسانی می باشد؛ از این رو مشتقات جدید تیازولی می توانند جایگزین مناسبی برای داروهای رایج باشند. در این راستا، مطالعه حاضر با هدف سنتز تک مرحله ای مشتقات اتیل و متیل متصل به یلیدن-استات در موقعیت 5 از حلقه 1 و 3-تیازول و بررسی خاصیت ضد باکتریایی آن ها انجام شد. مواد و روش ها: از واکنش تک مرحله ای میان تیواوره و مشتقات استیلن دی کربوکسیلات در حلال استن و ساختارهای جدید تیازول بر پایه اتیل و متیل مشتق گردید و با استفاده از روش های طیف سنجی IR (Infrared)، C-NMR (Carbon Nuclear Magnetic Resonance) و H-NMR (Hydrogen Proton Nuclear Magnetic Resonance) مورد بررسی و تایید قرار گرفتند. فعالیت ضد میکروبی ترکیبات سنتز شده به روش انتشار از چاهک، تعیین حداقل غلظت بازدارندگی (MIC:Minimum Inhibitory Concentration) و حداقل غلظت کشندگی (MBC: Minimal Inhibitory Concentration) در غلظت 1 میلی گرم بر میلی لیتر و با سه بار تکرار روی باکتری های استافیلوکوکوس اورئوس، استافیلوکوکوس اپیدرمیدیس و باسیلوس سرئوس مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها: نتایج حاکی از آن بودند که بیشترین قطر هاله عدم رشد به ترتیب 45/0±30 R1=و 55/1±34 R2=میلی متر بوده و قوی ترین اثر مهاری 250R2= میلی گرم بر میلی لیتر مربوط به باکتری استافیلوکوکوس اورئوس بوده است. دو باکتری دیگر مورد مطالعه نیز تحت تاثیر ترکیبات قرار داشتند. نتیجه گیری: نتایج حاصل از این پژوهش نشان دهنده آن بودند که مشتقات جدید 1 و 3-تیازولی که به صورت تک مرحله ای سنتز شدند، در کمترین غلظت دارای فعالیت ضد باکتریایی بسیار خوب همانند داروهای رایج علیه نمونه های گرم مثبت مورد آزمایش می باشند.

1 و 3-تیازول, فعالیت ضد باکتریایی, استافیلوکوکوس اورئوس, استافیلوکوکوس اپیدرمیدیس, باسیلوس سرئوس