بررسی پروتکل های مسیریابی در شبکه های سیار موردی و انتخاب پروتکل مناسب برای یک شبکه سیار موردی نظامی
Publish place: Inactive Defense Magazine، Vol: 10، Issue: 3
Publish Year: 1398
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 466
This Paper With 11 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_SAPD-10-3_005
تاریخ نمایه سازی: 24 تیر 1399
Abstract:
با توجه به محدودیت های شبکه های باسیم، ازجمله محدودیت های مکانی و جغرافیایی، هزینه بالای ایجاد زیرساخت های لازم، کندی ایجاد زیرساخت ها و سایر موارد، شبکه های بی سیم از اهمیت و توجه زیادی برخوردار گردیده اند. در این میان شبکه های سیار موردی بهدلیل داشتن ویژگی هایی مانند عدم نیاز به مدیریت مرکزی و زیرساخت و نیز قابلیت تحرکپذیری بالا موردتوجه خاص قرار گرفته اند. یک شبکه سیار موردی یک شبکه مستقل از گره های مسیریاب است که با پیوندهای بی سیم به یکدیگر متصل شده اند. در این شبکه مسیریاب ها به صورت تصادفی حرکت می کنند و به طور مستقل خودشان را، سازمان دهی می کنند؛ بنابراین همبندی شبکه های بی سیم پی درپی و به طرز غیرقابل پیش بینی تغییر می کند که همین موضوع به یکی از چالش های استفاده از این شبکه ها تبدیل شده است. درصورتی که پروتکل مسیریابی با توجه به شرایط مورداستفاده انتخاب نشود مشکلات متعددی را بهوجود خواهد آورد. در این مقاله به بررسی شبکه های سیار موردی پرداخته و سپس یک پروتکل مسیریابی بهینه برای ارتباطات نظامی سیار پیشنهاد خواهیم داد. این پیشنهاد با توجه به ویژگی های یک ارتباط نظامی ارائه گردیده است. نتایج شبیه سازی نشان دهنده عملکرد بهینه این پروتکل در مقایسه با سایر پروتکل های موردنظر است.
Keywords:
Authors
سید احمد قاسمی
دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشگاه جامع امام حسین (ع)
محمدرضا حسنی آهنگر
دانشگاه امام حسین(ع)
آرش غفوری
دانشگاه امام حسین(ع)
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :